இந்தச் சிறையின் புகழ்பெற்ற கைதிகளில், குண்டர் அல் கபோன், மிக்கி கோஹன், ‘மெஷின் கன்’ கெல்லி, மற்றும் கொலைக் குற்றவாளி ராபர்ட் ஸ்ட்ரூட் ஆகியோர் அடங்குவர். ராபர்ட் ஸ்ட்ரூட், பின்னாளில் ‘அல்காட்ராஸின் பறவை மனிதன்” என்று அறியப்பட்டார். “இவர்கள் சாதாரண சிறைகளில் வைத்திருக்க முடியாத அளவுக்கு கொடூரமான, பிரச்னை விளைவிக்கும் மனிதர்கள்,” என்று பிபிசியின் சார்ல்டன் விளக்கினார்.

சார்ல்டன் அங்கு பயணிப்பதற்கு நான்கு ஆண்டுகளுக்கு முன்னால், ஃபிராங்க் லீ மோரிஸ் என்ற கைதி அல்காட்ராஸ் தீவுக்கு கொண்டு வரப்பட்டார். 11 வயதில்குடும்பத்தை இழந்த அவர், 13 வயதில் தனது முதல் குற்றத்துக்காகக் கைது செய்யப்பட்டார். அதன் பிறகு, அவரது வாழ்க்கையின் பெரும்பகுதி சிறைகளிலும், சீர்திருத்த மையங்களிலும் கழிந்தது.

மோரிஸ் மிகவும் புத்திசாலி என்று அறியப்பட்டவர். ஆனால் அதே நேரத்தில், அனுபவமிக்க குற்றவாளியும் கூட. போதைப்பொருள் வைத்திருத்திருந்தது முதல், ஆயுதக் கொள்ளை, சிறையிலிருந்து தப்பித்தல் வரை பல குற்றங்களில் அவர் ஈடுபட்டிருந்தார். 1960 ஜனவரியில் லூசியானா மாநில சிறையிலிருந்து தப்பிய பிறகு, மோரிஸ் அல்காட்ராஸுக்கு அனுப்பப்பட்டார்.

அவர் அங்கு வந்தவுடன், எப்படித் தப்பிக்கலாம் என்று யோசிக்க ஆரம்பித்தார். அப்போது அவருடன் சேர்ந்து, வங்கிக் கொள்ளைக்காக தண்டனை பெற்ற ஜான் மற்றும் கிளாரன்ஸ் ஆங்லின் என்ற சகோதரர்கள் மற்றும் ஆலன் வெஸ்ட் என்ற கைதியும் இருந்தனர். ஆலன் வெஸ்ட் 1957 முதல் அங்கு கைதியாக இருந்தார். இவர்கள் முன்பே வேறு சிறைகளில் சந்தித்துக் கொண்டவர்கள். மேலும், சிறையில் அவர்களது செல்கள் அடுத்தடுத்து இருந்ததால், அவர்களால் இரவில் ஒருவரோடு ஒருவர் பேச முடிந்தது.

அல்காட்ராஸ் சிறை மூடப்பட்ட ஒரு வருடம் கழித்து, பிபிசியின் சார்ல்டன் அந்த இடத்திற்குச் சென்றார். சளைக்காத காவலர்கள், கடுமையான வாழ்க்கைச் சூழல், கைதிகள் எதிர்கொண்ட கடும் கடல் காற்று போன்றவற்றால் அந்தச் சிறைக்கு கிடைத்திருந்த பெயரைப் பற்றி அப்போது அவர் நன்கு அறிந்திருந்தார்.

“ஒருபோதும் நிற்காத இடைவிடாத காற்று, சிறைச்சாலை கம்பிகள் வழியே ஒலிக்கிறது. பழைய கோட்டையின் வழித்தடங்களின் மீது கட்டப்பட்ட இந்த இடத்தின் அடித்தளங்கள் பழுதடைந்து இப்போது உடைந்து கொண்டிருக்கின்றன”என்று அவர் கூறினார்.

மோரிஸ் தலைமையில், நான்கு கைதிகள் சிறையிலிருந்து தப்பிக்க, ஒரு சிக்கலான ஆனால் துணிச்சலான திட்டத்தைத் தயாரிக்கத் தொடங்கினர்.

பல மாதங்களாக, அவர்கள் கழிவறை சிங்க்குகளின் கீழ் காற்று வெளியேறுவதற்காக அமைக்கப்பட்டிருந்த இடத்தைச் சுற்றி இருந்த சிமெண்டை மெதுவாகத் தோண்டினார்கள்.

அச்சிறைச்சாலையின் உணவுக் கூடத்திலிருந்து எடுத்த உலோக கரண்டிகள், வாக்யூம் கிளீனர் மோட்டாரில் செய்த கருவி, பழைய ரம்பக் கத்திகள் போன்றவற்றைப் பயன்படுத்தி, ஒரு நடைபாதையைத் தோண்டினர். அதனைச் செய்த போது வெளியே சத்தம் கேட்காமல் இருக்க, தினமும் கைதிகள் இசை கேட்கும் நேரத்தில் மோரிஸ் அக்கார்டியன் கருவியை வாசித்தார்.

பின்னர் பெரிய துளை செய்து, அதன் வழியாக ஊர்ந்து சென்று, அவர்களது செல்பிளாக்கின் மேல் காலியாக இருந்த இடத்தில் அவர்கள் ரகசிய பட்டறை அமைத்தனர். சுவரில் ஏற்பட்ட துளைகளை மறைக்க சிறை நூலகத்தில் இருந்த பத்திரிகைகளைப் பயன்படுத்தி போலி கிரில்களையும் செய்தனர்.

அந்த ரகசிய இடத்தில், அவர்கள் திருடிய 50-க்கும் மேற்பட்ட மழைக்கோட்டுகளைப் பயன்படுத்தி 6 x 14 அடி அளவுடைய ரப்பர் படகு (rubber raft) மற்றும் உயிர் காக்கும் ஆடைகளையும் அவர்கள் உருவாக்கினர்.

அதனை ஒன்றாக ஒட்டுவதற்கு, சிறையின் சூடான நீராவி குழாய்களை பயன்படுத்தினர்.

அவர்கள் உருவாக்கிய ரப்பர் படகில் காற்று அடிப்பதற்கு, காற்றின் மூலம் வாசிக்க உதவும் இசைக்கருவியை (concertina) உபயோகித்தனர். மரப்பலகைத் துண்டுகளைக் கொண்டு துடுப்புகளையும் செய்தனர்.

ஆனால் அவர்கள் தப்பிப்பதற்கான வழிகளை உருவாக்கிக்கொண்டிருந்தபோது, காவலர்கள் இரவில் திடீரென ஆய்வுக்குத் திரும்பினால், அப்போது தாங்கள் இல்லாததை காவலர்கள் கவனித்துவிடக்கூடாது என்பதற்காகவும் ஒரு திட்டம் வைத்திருந்தனர்.

தங்களது தலை மாதிரிகளை சோப்பு, பற்பசை மற்றும் கழிப்பறை காகிதத்தால் அவர்கள் உருவாக்கினர். அவற்றை மிகவும் யதார்த்தமாகக் காட்ட, சிறையின் முடிதிருத்தம் செய்யும் கடையில் இருந்து எடுத்துவரப்பட்ட உண்மையான முடிகளை ஒட்டியும், திருடப்பட்ட கலைப் பொருட்களைப் பயன்படுத்தியும் மனித உடலில் உள்ள சதையின் நிறத்தில் அதற்கு வண்ணம் தீட்டினர்.

பிறகு, அந்த தலை மாதிரிகளை தங்கள் படுக்கைகளில் வைத்த அவர்கள், தங்களது உடல் வடிவத்தைப் போலவே துணிகள் மற்றும் துண்டுகளின் மூட்டைகளை போர்வைகளுக்கு அடியில் வைத்துள்ளார்கள்.

அதே நேரத்தில், தப்பிச்செல்ல ஒரு வழியையும் அவர்கள் தேடிக்கொண்டிருந்தனர். சிறையிலுள்ள நீர்க்குழாய்களைப் படியாக மாற்றி, 30 அடி (9.1 மீட்டர்) உயரம் ஏறினர். அங்கிருந்த காற்றோட்டத்துக்கு உதவும் குழாயைத் (ventilator) திறந்து வைத்தனர். அந்தக் கதவை மூடிக்கொள்வதற்காக, சோப்பிலிருந்து ஒரு போலி நட்டை (bolt) உருவாக்கி, வெளியே பார்ப்பவர்களுக்கு அது சீராகப் பொருந்தி இருப்பது போல காட்டினார்கள்.