இந்நிலையில், அங்குள்ள கிராமங்களுக்குள் சிங்கங்கள் வருவதாக உள்ளூர் மக்கள் கூறுகிறார்கள்.

ஒவ்வொரு இரவும் தங்களது தெருக்களில் சிங்கங்கள் சுற்றித் திரிவதாக, அந்தப் பகுதியில் உள்ள சில கிராமங்களைச் சேர்ந்த மக்கள் கூறுகின்றனர்.

சிங்கங்களும் சிறுத்தைகளும் மனிதர்கள் வசிக்கும் பகுதிகளுக்குள் நுழைவதால், சவுராஷ்டிராவில் உள்ள மக்கள் தங்கள் வாழ்க்கை முறைகளையும் வாழ்விடங்களையும் மாற்ற வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளனர்.

மனிதர்கள் வாழும் பகுதிகளுக்கு அருகில் சிங்கங்களும் சிறுத்தைகளும் சுற்றித் திரிவதால், மனிதர்களுக்கும் வனவிலங்குகளுக்கும் இடையிலான மோதல்கள் அதிகரிக்க வாய்ப்புள்ளதாக நிபுணர்கள் எச்சரிக்கின்றனர்.

சிங்கங்கள் பொதுவாக மனிதர்களைத் தாக்குவதில்லை என்று கூறுகின்றனர் வனத்துறை அதிகாரிகள் .

சவுராஷ்டிரா மக்கள் விலங்குகள் மீது கருணையும், சகிப்புத்தன்மையும் கொண்டவர்களாக இருக்கின்றனர்.

இதன் காரணமாக, மனிதர்களுக்கும் விலங்குகளுக்கும் இடையிலான மோதல்கள் ஏற்படுவதற்கான வாய்ப்புகள் மிகக் குறைவு. இருப்பினும், சிறுத்தைகள் மக்களுக்கு தொந்தரவு தருவதாக அவர்கள் குறிப்பிடுகின்றனர்.

அம்ரேலியின் ராஜுலா தாலுகாவில் உள்ள ததர்வாடி ஆற்றின் கரையில் அமைந்துள்ள ஜபோதர் கிராமத்தில் கடந்த 15 ஆண்டுகளாக சிங்கங்கள் சுற்றித் திரிகின்றன என்று அக்கிராமத்தைச் சேர்ந்த 75 வயது விவசாயி அபா பாய் தகடா கூறுகிறார்.

“நான் இளைஞனாக இருந்தபோது, ​​அம்ரேலியின் தாரி தாலுகாவின் கிர் எல்லையில் உள்ள காதியா கிராமத்தில் அமைந்துள்ள எங்கள் உறவினர்களின் வீட்டுக்குச் செல்வோம். அந்த காலகட்டத்தில், அங்குள்ள மக்கள் எங்களுக்கு சிங்கங்களைக் காண்பிப்பார்கள். அப்போது எங்கள் கிராமத்தில் நாங்கள் சிங்கத்தை ஒருபோதும் பார்த்ததில்லை. இரவும் பகலும் வயல்களில் வேலை செய்த நாங்கள், இரவில் வயல்களிலேயே தூங்கினோம்,” என்று அவர் பிபிசியிடம் நினைவுகூர்ந்தார்.

“ஆனால், சிங்கங்களும் சிறுத்தைகளும் எங்கள் கிராமத்திற்கு 15 வருடங்களாக வருகின்றன. இப்போது நாங்கள் வயல்வெளிகளில் வெட்டவெளியில் தூங்க முடியாது. சிறுத்தை எப்போது வந்து தாக்கும் என்று எங்களுக்குத் தெரியாது. நாங்கள் கால்நடைகளை வெளியே கட்டி வைப்பதில்லை. இப்போது அவற்றுக்கென பிரத்யேகமாக ஒரு கொட்டகையைக் கட்டியுள்ளோம்,” என்கிறார் தகடா.

ஆறு மாதங்களுக்கு முன்பு ஜாஃப்ராபாத்தின் பகோடர் கிராமத்தில் மகன் பிரகாஷைப் பெற்றெடுக்கும் போது பாரத்பாயின் மனைவி இறந்து விட்டார்.

இரண்டு மாதங்களுக்குப் பிறகு பாரத்பாயின் தந்தை கீமாபாயும் இறந்து விட்டார்.

புதிதாகப் பிறந்த மகன், ஐந்து மகள்கள் மற்றும் தாயாரைப் பராமரிக்கும் பொறுப்பு பாரத்பாயிடம் சென்றது.

“என் மூத்த மகளுக்கு பத்து வயது. என் அம்மாவுக்கு 70 வயது. இரவில் கூட வயலில் வேலை செய்ய வேண்டியிருக்கிறது. நான் வேலை செய்யும் வயலுக்கு அருகில் வீடுகள் இல்லை. நாங்கள் வசிக்கும் வீடு ஒரு குடிசை போன்றது. அதன் இருபுறமும் காலியாக உள்ளது,” என்று பாரத்பாய் பிபிசியிடம் தெரிவித்தார்.

“என் மனைவி இறந்த பிறகு ஒரு நாள், எங்கள் வீட்டின் அருகே ஒரு சிறுத்தையைப் பார்த்தேன். அப்போதிருந்து, என் குழந்தைகளின் பாதுகாப்பு குறித்து நான் மிகவும் கவலைபடத்தொடங்கினேன். 10,000 ரூபாய் செலவில் வீட்டிற்குள் ஒரு பெரிய இரும்புக் கூண்டைக் கட்டினேன். இரவில் கூட வேலைக்குச் செல்ல வேண்டியிருப்பதால், குழந்தைகளை அதற்குள் தூங்க வைத்தேன்,” என்கிறார் பாரத்பாய்.