”சில வருடங்களுக்கு முன்பெல்லாம் எனக்கு மூச்சுவிடக்கூட நேரம் இருக்காது. இப்போதெல்லாம் யாரும் வருவதே இல்லை,” என்று கசப்புடன் சொன்னார் எழுபது வயதைக் கடந்த தரோட். ”அவர்கள் அனைவரும் ஆன்லைனிலே வாங்கிக் கொள்கிறார்கள். நான் கடையை மூடிவிட்டு ஒய்வு பெற முடிவு செய்திருக்கிறேன்”.

பத்தே நிமிடத்தில் மளிகைப் பொருட்களைக் கொண்டு வந்து கொடுக்கும் Zomato, Blinkit மற்றும் Zepto போன்ற ”விரைவு வர்த்தக செயலிகள்” நகர்ப்புற இந்தியாவில் பரவியுள்ளதால், நகரங்களில் உள்ள லட்சக்கணக்கான சுற்றுவட்டாரக் கடைகள் மூடப்பட்டுள்ளன.

இந்த எண்ணிக்கை கடந்த அக்டோபர் வரை 2,00,000 இருக்கலாம் என்று நுகர்வோர் பொருட்களுக்கான விநியோகஸ்தர்களின் ஆதரவுக் குழு ஒன்று கணித்துள்ளது.

அதே நேரம் கடந்த 5 வருடங்களில் சென்னையில் 20% சிறு மளிகைக் கடைகளும், 30% பெரிய பல்பொருள் அங்காடிகளும் மூடப்பட்டுள்ளன என்று நகராட்சி அமைப்பு மதிப்பிட்டுள்ளது.

தரோட்டின் கடைக்கு மிக அருகில் மளிகைக் கடை வைத்திருக்கும் சுனில் கேனியா, தான் இன்னும் கடை நடத்தி வருவதற்குக் காரணம் அந்தக் கடை இருக்கும் இடம் தன் குடும்பத்துக்கு சொந்தமாக இருப்பதால்தான் என்கிறார். வாடகை கொடுத்து கடை நடத்துபவர்களால் இப்போது எளிதாக சமாளிக்க முடியாது என்கிறார் அவர்.

”கோவிட் ஊரடங்குகளுக்குப் பிறகு எல்லாமே சரியத் தொடங்கியது. தொற்றுநோய் பரவலுக்கு முன் நாங்கள் செய்த வணிகத்தில் 50 %க்கும் குறைவாகவே இப்போது நடக்கிறது,” என்று பிபிசியிடம் சொன்னார் கேனியா.

நொறுக்குத்தீனிகள் விற்கும் தெருவோர விற்பனையாளர்கள் போன்ற வாடிக்கையாளர்களால்தான் அவருக்கு வருமானம் வருகிறது. வீட்டுக்கே பொருட்கள் கொண்டு வரப்படும் வசதியால், தனிப்பட்ட வாடிக்கையாளர்கள் இப்போதெல்லாம் ‘காணாமல்’ போய்விட்டார்கள் என்கிறார் அவர்.

விரைவு வர்த்தகத்தின் எளிமை காரணமாக, மும்பையில் கிராஃபிக் டிசைனராகப் பணிபுரியும் மோனிஷா சாத்தே உள்ளிட்ட கோடிக்கணக்கான நகர்ப்புற இந்தியர்கள் இப்போதெல்லாம் வாரா வாரம் மளிகைப்பொருட்கள் வாங்க கடைக்குச் செல்வதில்லை.

”மளிகைப் பொருட்களை வீட்டுக்குத் தூக்கி வருவதே பெரிய வலி,” என்கிறார் சாத்தே. எப்போதாவது பொருட்கள் வாங்கச் சென்றாலும், அந்தக் குறுகிய தெருக்களுக்குள் தனது காரை நிறுத்த இடம் தேடுவதே சவாலாக இருக்கிறது என்கிறார்.

மளிகைக்கடைக்காரர்கள், காய்கறி விற்பவர்களுடனான உரையாடலையும், அங்கே கிடைக்கும் புது மலர்ச்சியுடன் கூடிய விளைபொருட்களின் பல்வேறு வகைகளைத் தவறவிடுவதில் வருத்தம்தான் என்றாலும், தனது வாழ்க்கையை எளிதாக்குவதால் ஆன்லைன் டெலிவரியை தேர்ந்தெடுப்பதாக சாத்தே கூறுகிறார்.

இந்தியாவின் பெரிய நகரங்களில் உள்ள நுகர்வோரில் 42 % சாத்தேவைப் போலவே யோசிக்கின்றனர்.

குறிப்பாகத் தங்கள் அவசரத் தேவைகளுக்கு இப்படிப்பட்ட உடனடி டெலிவரிகளை விரும்புகின்றனர் என்று PwC ஆலோசனை நிறுவனத்தின் சமீபத்திய கணக்கெடுப்பு தெரிவிக்கிறது. வாங்குவோர் நடத்தையில் ஏற்பட்ட இப்படிப்பட்ட மாற்றங்களால் பத்தில் மூன்று விற்பனையாளர்கள் தங்கள் விற்பனையில் எதிர்மறை விளைவை ஏற்பட்டுள்ளனர் என்றும், முக்கிய பொருட்களின் விற்பனை 52% க்கும் கீழ் குறைந்துள்ளதாகவும் கூறுகிறது.

மளிகைக் கடைகள், தெருமுனைக்கடைகள், ஏன் பெரிய சில்லறை வர்த்தக நிலையங்கள் உள்ளிட்ட பொது வணிகத்துக்கு ஆபத்து இருக்கிறது என்பதில் சந்தேகமில்லை என்கிறார் சில்லறை வணிக ஆலோசனையகமான டெக்னோபாக்கின் பங்குதாரரான அங்கூர் பிசேன்.

ஆனால் குறைந்தபட்சம் இப்போதைக்காவது, ‘விரைவு வர்த்தகம் மூன்று நான்கு நகரங்களின் கதையாகத்தான்’ இருக்கிறது என்கிறார் அவர். இந்த நகரங்களில் இருந்துதான் அவர்களது மொத்த வருமானமும் வருகிறது.

நகர்ப்புறங்களில் அதிக எண்ணிக்கையிலான மக்கள் வசிப்பதால், உலகளாவிய போக்கை ஏற்றுக்கொண்டு, மின்னல் வேக விநியோகங்கள் இந்தியாவில் வெற்றிகரமாக ஆயின.

அவை அதிக மக்கள்தொகை உள்ள பகுதிகளில், ‘டார்க் ஸ்டோர்களை’ – அதாவது பொதுமக்களுக்கு நேரடி விற்பனைக்கல்லாமல் டெலிவரிக்கு மட்டுமே அர்ப்பணிக்கப்பட்ட சிறிய கடைகளை – குறைந்த வாடகைக்கு எடுப்பதன் மூலமாக பெரிய அளவிலான பொருளாதாரத்தை சாத்தியப்படுத்துகின்றன.

ஆனால் சிறு நகரங்களைப் பொறுத்தவரை மக்கள் தொகையும் தள்ளித் தள்ளி இருக்கும், அதோடு தேவைகளும் நிலையற்றதாக இருக்கும் என்பதால் இந்த விரைவு வர்த்தக சேவைகளை நிர்வகிப்பது அங்கே விலை உயர்ந்ததாக இருக்கும் என்று பிசேன் கூறுகிறார்.

ஆனால் நீண்டகால நோக்கில் பார்த்தால் பொது வர்த்தகத்தை , ஆன்லைன் வர்த்தகங்கள் குலைக்கும் என்பதில் சந்தேகமில்லை என்கிறார் இவர்.