சுங்க வரி என்பது ஒரு பொருளுடைய விலையின் ஒரு பகுதி. மேலும் இறக்குமதி செய்யும் நிறுவனத்தின் மீது விதிக்கப்படும் இந்த வரி, ஏற்றுமதியாளரின் மீது விதிக்கப்படுவதில்லை.

உதாரணமாக, ஒரு நிறுவனம் 50,000 டாலர் மதிப்புள்ள கார்களை இறக்குமதி செய்கிறது என்றால், 25 சதவீதம் வரி விதிக்கப்பட்டால், அந்த நிறுவனம் ஒவ்வொரு காருக்கும் 12,500 டாலர் வரி செலுத்த வேண்டும்.

அமெரிக்க இறக்குமதியாளர்கள், வரிச்சுமையைக் குறைக்க சில்லறை விலைகளை உயர்த்தினால், அந்தப் பொருளாதாரச் சுமை அமெரிக்க நுகர்வோருக்கு பாதிப்பை ஏற்படுத்தும்.

வரிகள் அமெரிக்க உள்நாட்டு வேலைவாய்ப்புகளை பாதுகாத்து உருவாக்குகின்றன என்றும், அவை அமெரிக்க பொருளாதாரத்தை வளர்ப்பதற்கும், வரி வருவாய்களை அதிகரிப்பதற்கும் ஒரு வழியாக இருக்கிறது என்றும் அதிபர் டொனால்ட் டிரம்ப் அடிக்கடி கூறியுள்ளார்.

“எனது திட்டத்தின் கீழ், அமெரிக்கத் தொழிலாளர்கள் தங்களது வேலைவாய்ப்புகளை வெளிநாடுகளிடம் இழப்பதைப் பற்றிக் கவலைப்பட தேவையில்லை. அதற்கு பதிலாக, வெளிநாடுகள் தங்களது வேலைவாய்ப்புகளை அமெரிக்காவிடம் இழப்பதைப் பற்றிக் கவலைப்படுவார்கள்” என்றும் டொனால்ட் டிரம்ப் தெரிவித்தார்.

மேலும், அமெரிக்கத் தேசிய பாதுகாப்பிற்காக எஃகு மீதான வரிகள் முக்கியம் என்றும், உள்நாட்டு எஃகு தயாரிப்பாளர்கள் தங்களின் உற்பத்தி திறனை அதிகரிக்க அவை ஊக்கமளிக்கக்கூடும் என்றும் டொனால்ட் டிரம்ப் கூறியுள்ளார்.

போர்க் காலங்களில் இறக்குமதிகளைச் சார்ந்திருக்காமல், தேவையாள அளவுக்கு ஆயுதங்களை உற்பத்தி செய்யும் திறன் அமெரிக்காவுக்கு இருக்க வேண்டும் என்பதே அவரது நோக்கம்.

“எங்களது பாதுகாப்பு – தொழில்துறையின் அடித்தளம்” என சுங்க வரியை டொனால்ட் டிரம்ப் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

இறக்குமதி செய்யப்பட்ட பொருட்களின் விற்பனையை குறைப்பதற்கும், உள்நாட்டு பொருட்களின் விற்பனையை மேம்படுத்துவதற்குமான வழியாக, டிரம்ப் சுங்க வரியை ஆதரிக்கிறார். இந்த நோக்கில் தான் ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தின் மீது கடந்த காலத்தில் வரி விதித்திருந்தார் என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது.

“அவர்கள் எங்கள் கார்கள் வாங்க மாட்டார்கள், எங்கள் விவசாயப் பொருட்களை வாங்க மாட்டார்கள், எதையும் வாங்க மாட்டார்கள், ஆனால் நாங்கள் அவர்களிடமிருந்து எல்லாவற்றையும் வாங்குகிறோம்,” என்று டிரம்ப் கூறினார்.

2018 ஆம் ஆண்டில், இறக்குமதி செய்யப்பட்ட வாஷிங் மெஷின்கள் மற்றும் சூரியவொளித் தகடுகள் (சோலார் பேனல்கள்) மீது டிரம்ப் 50 சதவீதம் வரை வரி விதித்தார்.

இந்த இரு துறைகளிலும் உள்ள அமெரிக்க உற்பத்தியாளர்கள் வெளிநாடுகளில் இருந்து நியாயமற்ற போட்டியை எதிர்கொள்வதாக அமெரிக்க அரசாங்கம் கூறியது.

அதே ஆண்டில், வட அமெரிக்க சுதந்திர வர்த்தக ஒப்பந்தத்தில் (நாஃப்டாவில்) அமெரிக்காவுடன் கூட்டணி வைத்திருந்த மெக்ஸிகோ மற்றும் கனடா உள்ளிட்ட நாடுகளில் இருந்து இறக்குமதி செய்யப்படும் எஃகு மீது 25 சதவீதம் மற்றும் அலுமினியத்தின் மீது 10 சதவீதம் வரி விதித்தார் டிரம்ப்.

பின்னர், 2020ஆம் ஆண்டு நாஃப்டா ஒப்பந்தத்தை மாற்றியமைத்து, அமெரிக்காவுக்கு சாதகமானதாக கருதப்படும் ‘அமெரிக்கா-மெக்ஸிகோ-கனடா ஒப்பந்தம்’ கையெழுத்தானதை அடுத்து, அமெரிக்கா இந்த வரிகளை நீக்கியது.

ஜெர்மனி மற்றும் நெதர்லாந்து ஆகிய நாடுகள் அமெரிக்காவுக்கு அதிக அளவில் எஃகு ஏற்றுமதி செய்வதால், ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தின் (EU) மீது விதிக்கப்பட்ட வரிகள் குறிப்பாக இந்த இரு நாடுகளையும் பாதிக்கின்றன.

இதற்கான பதிலடியாக, அமெரிக்காவின் ஜீன்ஸ், மது (போர்பன் விஸ்கி) மற்றும் இரு சக்கர வாகனங்கள் உள்ளிட்ட பொருட்களுக்கு ஐரோப்பிய ஒன்றியம் வரி விதித்தது.

இறைச்சி முதல் இசைக்கருவிகள் வரையிலான 360 பில்லியன் டாலர் மதிப்புள்ள சீனப் பொருட்களுக்கும் டிரம்ப் வரி விதித்தார். இதற்கு பதிலடி கொடுக்கும் விதமாக, 110 பில்லியன் டாலர்களுக்கும் அதிகமான அமெரிக்க பொருட்கள் மீது சீனா வரி விதித்தது.

அதிபர் ஜோ பைடன் ஆட்சியின் கீழ், சீனா மீதான வரிகள் பெரும்பாலும் நீடித்தது. கூடுதலாக, மின்சார வாகனங்கள் போன்ற பொருட்களுக்கு புதிய வரிகள் விதிக்கப்பட்டன.