தமிழ்நாடு பாஜக தலைவர் அண்ணாமலை, “தமிழ்நாட்டில் இருமொழிக் கொள்கை தோற்றுப் போய்விட்டது என்பதை ஒத்துக்கொள்ள மாட்டீர்களா? தமிழ்நாட்டில் கல்வியை வைத்து இருதரப்பு மக்கள் உருவாகுகின்றனர். ஒரு தரப்பினர், உயர்நிலைக்கு செல்கின்றனர், மற்றொரு தரப்பினர் வீட்டை சுத்தம் செய்ய வேண்டும், துப்புரவு செய்ய வேண்டும், ஏனெனில் அவர்கள் அரசுப் பள்ளியில் படித்திருக்கின்றனர், இருமொழிகள்தான் அவர்களுக்குத் தெரியும். அந்த இரு மொழிகளும் உருப்படியாக தெரிகிறதா?” என பேசியிருக்கிறார்.

உண்மையில் தமிழ்நாட்டில் இருமொழிக் கொள்கையில் படித்தவர்கள் சாதிக்கவில்லையா, இந்தி உட்பட வேறு எந்த மொழியையும் மூன்றாவது மொழியாக படிக்காததால் அவர்கள் தங்கள் வாழ்வில் பெரும் இன்னல்களை சந்தித்தார்களா?

இந்த கேள்விகளுக்கு விடை தேடும் முயற்சியாக, இருமொழிக் கொள்கையில் படித்த சிலரிடம் பிபிசி தமிழ் பேசியது. அவை இங்கு தொகுக்கப்பட்டுள்ளன.

கரூர் மாவட்டத்திலுள்ள வேடிச்சிப்பாளையம்தான் சுதாகர் பிச்சைமுத்துவின் சொந்த ஊர். விவசாயம்தான் இவர் குடும்பத்தின் வாழ்வாதாரம். அம்மா அரசுப்பள்ளியில் தையல் ஆசிரியையாக இருந்தவர். 12-ம் வகுப்பு வரை அரசுப் பள்ளியில் முழுக்க தமிழ் வழிக்கல்வியில் படித்தவர்.

தற்போது, ஸ்காட்லாந்தின் எடின்பரோவில் உள்ள ஹெரியட்-வாட் பல்கலைக்கழகத்தில் அறிவியல் மற்றும் நுட்பப் பள்ளியில் இணைப் பேராசிரியராக பணியாற்றி வருகிறார். இயந்திர பொறியியல்தான் இவருடைய முதன்மை துறை.

“திருச்சி பாரதிதாசன் பல்கலைக்கழகத்தில் பி.எஸ்சி இயற்பியல் படித்தேன், அப்போது, தமிழில் தேர்வு எழுதுவதற்கான வாய்ப்பு இருந்தது. எனவே, பட்டப்படிப்பு வரையிலும் தமிழ் மொழியில்தான் படித்தேன் எனலாம்.” என்கிறார்.

உயர்கல்வியில் ஆங்கிலத்தில் புலமையாக இல்லாதது நிச்சயமாகக் கடினமாக இருந்தது என்கிறார் சுதாகர்.

“நிறையவே கடினமாக இருந்தது, குறிப்பாக முதுகலை படிக்கும்போது இன்னல்கள் இருந்தன. ஏனெனில், நிறைய ஆய்வுக் கட்டுரைகளை படிக்க வேண்டியிருந்தது. அதற்கு ஆங்கிலப் புலமை வேண்டும். எனக்கு ஆரம்பத்தில் வார்த்தைகளை கோர்வையாக ஆங்கிலத்தில் எழுதுவது மிகவும் கடினமாக இருந்தது. ஆனால், என்னுடைய சொந்த பயிற்சியால் ஆய்வுக் கட்டுரைகள் பலவற்றை வாசித்தபிறகு, ஆங்கில மொழி எனக்கு புலப்பட்டது. ஆங்கிலத்தில் நம்பிக்கையாக முன்சென்று பேசினால்தான் அந்த மொழியை பேச முடியும். அப்படித்தான் ஆங்கிலத்தை கற்றுக்கொண்டேன்.” என்கிறார்.

மூன்றாவது மொழியாக ஒன்றை கற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்ற தேவை பள்ளிப் படிப்பில் தனக்கு ஏற்படவில்லை எனக்கூறும் சுதாகர், சர்வதேச அளவில் இணைப்பு மொழியாக உள்ள ஆங்கிலத்தை கற்றுத் தேர்வது அவசியம் என வலியுறுத்துகிறார்.

ஜப்பான், தென் கொரியா ஆகிய நாடுகளுக்கு பணி நிமித்தமாக செல்லும்போது, ஆரம்பத்தில் ஆங்கிலம் சற்று சரிவர பேச இயலாததால் சங்கடப்பட்டிருப்பதாகக் கூறும் சுதாகர், பின்னாட்களில் எந்த நாட்டுக்கு செல்கிறோமோ அந்த நாட்டின் மொழியை ஓரளவுக்கு கற்றுக்கொண்டு விடுவதாக தெரிவிக்கிறார்.

வேலை, வாழ்வாதாரத்துக்காக எந்த மொழியையும், எப்போது வேண்டுமானாலும் கற்றுக்கொள்ள முடியும், அதில் எவ்வித பிரச்னையும் இல்லை என்பது அவருடைய வாதமாக இருக்கிறது.

“தாய்மொழியில் அறிவியல் மற்றும் தொழில்நுட்பத்தை கற்பது அதை இன்னும் திறம்பட புரிவதற்கு வழிவகுக்கும்.” என்கிறார் அவர்.

பள்ளி கல்விக்காக கூடுதலாக ஒரு மொழியை படிப்பது மாணவர்களுக்கு சுமைதான் என்றும், அதற்கு பதிலாக ஆங்கிலத்தை இன்னும் திறம்பட, வாழ்க்கைக்கு பயனளிக்கும் வகையில் கற்றுக் கொடுப்பது அவசியம் என்றும் வலியுறுத்துகிறார் அவர்.

“இப்போது ஒரு மொழியை Duolingo போன்ற செயலிகள் வாயிலாக எளிதில் கற்கலாம், எளிதில் தொடர்புகொள்ளலாம். எனவே நவீன அறிவியல் யுகத்தில் மொழி என்பது பிரச்னை அல்ல. ஒரு மொழியை கூடுதலாக கட்டாயமாக படிக்க வேண்டும் என்ற அவசியம் குழந்தைகளுக்கு இல்லை” என்கிறார் அவர்.

இவர் தமிழ்நாட்டில் உள்ள பல கல்லூரிகள், பல்கலைக்கழகங்களில் பாடத்திட்டங்களை உருவாக்கும் குழுக்களில் பங்கேற்றிருக்கிறார். மேலும், தமிழ்நாடு அரசு நடத்திய பல நிகழ்வுகளிலும் இவர் விருந்தினராக கலந்துக்கொண்டுள்ளார்.

தனது துறையில் பல்வேறு விருதுகளை வென்றுள்ளார் இவர். தவிர, இவருடைய ஆய்வுக்குழு, சூரிய சக்தி மூலம் மின்சக்தி, பசுமை ஹைட்ரஜனை உற்பத்தி செய்வது என பல்வேறு தளங்களில் காலநிலை மாற்றம் குறித்த ஆய்வுகளை மேற்கொண்டு வருகின்றது.