விண்வெளி வீரர் குழுவைச் சந்தித்து, அவர்கள் ராக்கெட் ஏவுதல் மற்றும் நிலவுத் தளத்தை மீண்டும் உருவாக்கும் இடத்தைப் பார்க்க நான் சஸ்ஸோ சான் கோட்டார்டோவின் (Sasso San Gottardo) மலைத் தளத்திற்கு வந்தபோது, என்னால் அதை உண்மையில் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.

மலையில் 3.5 கிலோமீட்டர் (2.17 மைல்) நீளமுள்ள சுரங்கப்பாதைகளின் வலையமைப்பு செதுக்கப்பட்டுள்ளது. இது, 2,000 மீட்டர் (6,561 அடி) உயரத்தில் ஆண்டு முழுவதும் நிலையான 6° செல்சியஸ் (42.8°ஃபாரன்ஹீட்) வெப்பநிலையில் உள்ளது.

இந்தக் கோட்டையில் இன்றும் இரண்டு பீரங்கிகள் உள்ளன. அவை சேவையில் இருந்தபோது 26 கிலோமீட்டர் (16 மைல்கள்) தொலைவில் உள்ள இலக்குகளைத் தாக்கும் திறன் கொண்டவை.

பாறைகள் நிறைந்த கோட்டார்ட் மலையில் அமைக்கப்பட்டுள்ள நுழைவாயிலிலிருந்து மல்ரியைச் சந்தித்த இடம் வரை சுரங்கப்பாதையில் நடந்தபோது, அது முடிவில்லாத ஒரு கவனத்தை சிதற அடிக்கும் கனவு போல தோன்றியது.

நிலவின் “குகைகளுக்குள்” (உண்மையில் சந்திர எரிமலைக் குழாய்கள்) அமைந்துள்ள ஒரு தளத்தை உருவகப்படுத்தும் வகையில் இந்த இருண்ட, குளிர்ந்த மற்றும் குறுகிய அமைப்பு திட்டமிட்டு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது.

இது, பூமிக்கு வெளியே மனிதர்கள் வசிக்கும் இடம் எப்படி இருக்கும் என்பதை உருவகப்படுத்தவும், நிலவு அல்லது செவ்வாய் கிரகத்தின் சிக்கலான தொழில்நுட்ப, உடல் மற்றும் உளவியல் சவால்கள் உள்ளிட்ட தீவிரச் சவால்களை இதில் மக்கள் எவ்வாறு எதிர்கொள்வார்கள் அல்லது எப்படி நடந்துகொள்வார்கள் என்பதை ஆராய்வதற்கும் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது.

“இந்தச் சவால்களைப் புரிந்துகொள்வது, அவற்றை இங்கே பூமியில் ஆய்வு செய்ய முடிவது ஆகியவை மூலம், மக்கள் விண்வெளிக்குச் செல்லும்போது, விண்வெளி வீரர்களுக்கு ஆதரவளிக்க விண்வெளி நிறுவனங்கள் அதிகத் தயாராக இருக்க முடியும்,” என்று மல்ரி விளக்குகிறார்.

“மனித விண்வெளிப் பயணங்களை ஆராய்வதை நான் மிகவும் விரும்புகிறேன்,” என்று அவர் என்னிடம் கூறுகிறார். “விண்வெளியில் உள்ளவர்களுக்கு வாழ்க்கையை மேம்படுத்த உதவுவதே எனது குறிக்கோள், ஒரு நாள் நானே விண்வெளியில் உள்ள ஒருவராக மாறுவதும் எனது இலக்கு.”

அஸ்க்லெபியோஸ் வெவ்வேறு நாடுகளைச் சேர்ந்த சுமார் 60 பேரைக்கொண்டுள்ளது. உலகெங்கிலும் உள்ள மாணவர்களுக்கு விண்வெளி வீரராவதற்காக விண்ணப்பித்து, விண்வெளிக்குச் செல்வது எப்படி இருக்கும் என்பதைப் பற்றி ஒரு புரிதலை வழங்குவதற்காக, ஐரோப்பிய விண்வெளி நிறுவனம் (ESA) மற்றும் நாசாவின் தேர்வு மற்றும் பயிற்சி நடைமுறைகளைப் பின்பற்றி அஸ்க்லெபியோஸ் அமைக்கப்பட்டது.

ஆண்டு முழுவதும், பங்கேற்பாளர்கள் நேரடி தீவிரச் சூழல் பயிற்சிக்காக (குளிர்காலத்தில் ஆல்ப்சில் இரவு நேர மலையேற்றம் அல்லது உறைந்த ஏரிக்கு அடியில் குளிர்ந்த நீரில் மூழ்குவது உட்பட) ஒன்றாகச் சேர்கின்றனர், பூஜ்ஜிய ஈர்ப்பு விசையுள்ள பரபோலிக் விமானத்தில் (zero-gravity parabolic flight) இணைகின்றனர். அவர்கள் விண்வெளி உளவியல் பற்றிய விரிவுரைகளையும் பெறுகிறார்கள் மற்றும் அனுபவம் வாய்ந்த விண்வெளி வீரர்களிடமிருந்து அனுபவங்களை கேட்டறிகிறார்கள்.

“இது மக்களுக்கு உத்வேகம் அளித்து, மாணவர்கள் தங்களுக்கு விருப்பமான எந்தப் பாத்திரத்திலும் விண்வெளித் துறையில் நுழைவதற்கும், நாளைக்கான புதிய விண்வெளி வல்லுநர்களாக முன்னோக்கிச் செல்வதற்கும் வாய்ப்புகளை உருவாக்கும் என்று நம்புகிறேன்,” என்று மல்ரி என்னிடம் கூறுகிறார்.

இதனால்தான் இசாய்-சுபேரோவில் (Isae-Supaero) விண்வெளி பொறியியலில் முதல் ஆண்டு பிஎச்.டி. மாணவரான 27 வயதான மேட்டியஸ் மகல்ஹேஸ் அஸ்க்லெபியோஸ் V-இல் ஒரு பகுதியாக விண்ணப்பித்தார்.

பிரேசிலைச் சேர்ந்த இவர், சிறு வயதிலிருந்தே விமானங்களைக் கண்டு வியப்பதாக என்னிடம் கூறினார். “பின்னர் சுமார் 12 அல்லது 13 வயதில், ராக்கெட்டுகளுடன் வேலை செய்ய முடியும் என்பதையும், விண்வெளி வீரராக ஆவது ஒரு உண்மையான தொழில் என்பதையும் நான் கண்டுபிடித்தேன்.”

இந்த அஸ்க்லெபியோஸ் பயணத்திற்காக, தளத்தின் பொறுப்பாளராக, “நிலவுத் தளத்தையும்” குழுவையும் மேற்பார்வையிடும் நபராக மகல்ஹேஸ் நியமிக்கப்பட்டுள்ளார். அனைத்து அனலாக் விண்வெளி வீரர்களுக்கும் குறிப்பிட்ட மற்றும் பகிரப்பட்ட பணிகள் இருந்தாலும், இறுதி முடிவெடுப்பதற்கு அவர் பொறுப்பு.

“வேறு சில நிலவு அல்லது செவ்வாய் உருவகப்படுத்துதல்கள் உள்ளன, ஆனால் அவற்றில் பெரும்பாலானவற்றிக்கு கட்டணம் செலுத்த வேண்டும், மேலும் அவை மிகவும் அதிக கட்டணமாக உள்ளவை. எனவே மாணவர்களுக்கு இது எப்போதும் சாத்தியமானதல்ல,” என்று மகல்ஹேஸ் கூறுகிறார்.

அஸ்க்லெபியோஸின் தனித்துவமான அம்சங்களில் ஒன்று, தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவர்களுக்கு இந்த அனுபவத்தை இலவசமாக வழங்குவதாகும். ஒரு லாப நோக்கற்ற அமைப்பாக, அவர்கள் முழுவதுமாக நன்கொடைகள், நிதி திரட்டுதல் மற்றும் ஸ்பான்சர்ஷிப்களை நம்பியுள்ளனர். இது மல்ரி மற்றும் அவரது சக ஊழியர்களை ஆண்டு முழுவதும் பரபரப்பாக வைத்திருக்கிறது.

மிஷன் கட்டுப்பாட்டு மையத்தில் (MCC), சுமார் 25 முதல் 30 மாணவர்கள் உருவகப்படுத்தப்பட்ட பயணத்திற்கான செயல்பாடுகளை பூமியில் இருந்து இயக்கிக் கொண்டிருக்கின்றனர். ஏவுதலுக்கான கவுண்ட்டவுன் தொடங்குவதற்கு முந்தைய தருணங்களில் உற்சாகம் காற்றில் பரவுகிறது. ஒலிபெருக்கிகளில், “ஐந்து, நான்கு, மூன்று, இரண்டு, ஒன்று… இக்னிஷன்!” என்று ஒலிப்பது பயணத்தின் அதிகாரப்பூர்வ தொடக்கத்தைக் குறிக்கிறது.

ஏவுதலுக்குப் பிறகு, அனலாக் விண்வெளி வீரர்கள் நிலவுக்குச் செல்ல ஒரு நாள் ‘பயணிக்கிறார்கள்’. அவர்களின் “ராக்கெட்” என்பது சில படுக்கைகள் மட்டுமே கொண்ட ஒரு சிறிய அறை, அதில் கழிப்பறை இல்லை. எனவே, அவர்கள் நாப்கின்களை அணிய வேண்டும்.

தரையிறங்கிய பிறகு, அவர்கள் அடுத்த 16 நாட்களுக்கு தங்கள் வீடான “நிலவுத் தளத்திற்குள்” நுழைகிறார்கள். ஒரு குளியலறையுடன் கூடிய சிறிய வசிப்பிடங்களில், ஒன்பது பேர் கொண்ட குழுவினர் உண்மையான, உலர்த்தப்பட்ட “விண்வெளி வீரர் உணவை” உண்பார்கள். மேலும், அவர்கள் தயாராக வைத்திருக்கும் பல அறிவியல் சோதனைகளை மேற்கொள்வார்கள்.

அதிக நேரம் தளத்தில்தான் செலவிடுவார்கள் என்றாலும், விண்வெளி வீரர்கள், ஒரு கட்டத்தில், நிலவு நடைப்பயணத்தை உருவகப்படுத்த முழு உபகரணங்கள் மற்றும் விண்வெளி உடைகளுடன் கூடுதல் வாகன நடவடிக்கைகளில் (EVAs) ஈடுபடுவார்கள். சஸ்ஸோ சான் கோட்டார்டோவின் சுரங்கப்பாதைகள் இங்குதான் நிலவின் சுரங்கப்பாதைகளைப் போலவே செயல்படுகின்றன.

இந்த ஆண்டு, விண்வெளி வீரர்கள் பயணத்தின்போது சூரிய ஒளியை முற்றிலுமாக தவிர்க்கிறார்கள். அவர்கள் கோட்டையை விட்டு வெளியேறி மலைகளை ஆராயும் உருவகப்படுத்தப்பட்ட “நிலவு நடைப்பயணங்களைக்கூட அவர்கள் இரவில் மட்டுமே செய்வார்கள். இது, நிலவின் தென் துருவத்தில் உள்ள ஒத்த சூழ்நிலைகளுக்கு அவர்களைத் தயார்படுத்துகிறது.

முக்கியமாக, குழுவினர் மேற்கொள்ளும் அறிவியல் சோதனைகளில் ஒன்று, தொடர்ச்சியான இருளின் விளைவைப் படிப்பதாகும். இயற்கையான வெளிச்சமின்மை அவர்களின் தூக்கத்தின் தரம், மனநிலை, சர்க்காடியன் தாளம் (circadian rhythm) மற்றும் பொதுவான ஆரோக்கியத்தை எவ்வாறு பாதிக்கிறது என்பதைக் கண்காணிப்பதாகும்.

ஒவ்வொரு ஆண்டும், அஸ்க்லெபியோஸ் ஒப்புமைக் கட்டமைப்புத் திட்டங்களின் போது அறிவியல் சோதனைகளை மேற்கொள்ள இந்தத் துறையில் உள்ள கல்வியாளர்கள் மற்றும் ஆராய்ச்சியாளர்களுடன் இணைந்து செயல்படுகிறது.

“அஸ்க்லெபியோஸ் போன்ற ஒரு மாணவர் தலைமையிலான முன்னெடுப்பு வெவ்வேறு நாடுகளின் ஆராய்ச்சியாளர்களை ஒத்துழைக்க வைப்பதைப் பார்ப்பது ஊக்கமளிக்கிறது,” என்று கோமாஸ் கூறுகிறார்.

இதற்காக, அனலாக் விண்வெளி வீரர்கள் தங்கள் தூக்கம் மற்றும் உடல் வெப்பநிலையைக் கண்காணிக்க, மணிக்கட்டு சாதனங்களை அணிந்துள்ளனர். பயணத்தின் போதும் அவர்கள் அதைத் தொடருவார்கள். இந்தச் சோதனையானது மெலடோனின் மற்றும் சர்க்காடியன் மரபணு வெளிப்பாட்டை அளவிடக் குழுவினரிடமிருந்து மாதிரிகளைத் தொடர்ந்து சேகரிக்க வேண்டும்.

இந்தக் கண்டுபிடிப்புகள் அறிவியல் இதழ்களில் வெளியிடப்படும் மற்றும் மாநாடுகளில் சமர்ப்பிக்கப்படும். இந்த முடிவுகள் எதிர்கால உத்திகளுக்கு விண்வெளி வீரர்களின் ஆரோக்கியத்தை ஆதரிக்க உதவும். மேலும், மருத்துவமனைகள், இரவுப் பணி செய்பவர்கள் அல்லது நீண்ட தூரப் பயணம் செய்பவர்கள் போன்ற சூழல்களால் சர்க்காடியன் தாளக் கோளாறுகளை அனுபவிக்கும் பூமியில் உள்ளவர்களுக்கும் பயனளிக்கும் என்று நம்பப்படுகிறது. (குறிப்பு: இந்தப் பயணத்தின் முதல் அறிக்கை அக்டோபர் தொடக்கத்தில் வெளியிடப்பட்டது.)

இம்பீரியல் காலேஜ் லண்டனில் பிஎச்.டி. ஆராய்ச்சியாளரான 23 வயதான பிரிட்டிஷ் மாணவர் மாத்யூ அசெவ்ஸ்கி, இந்தப் பயணத்தின்போது ஒரு அறிவியல் அதிகாரியாகப் பணியாற்றுகிறார். தயாரிப்புகளுக்கு மத்தியில், இந்தத் திட்டத்தில் அவர் பங்கேற்றதைப் பற்றி என்னுடன் அமர்ந்து அவர் பகிர்ந்துகொண்டார்.

“எனது பின்னணி மிகவும் கோட்பாட்டு ரீதியானது. நான் இயற்பியலில் பட்டம் பெற்றுள்ளேன், இப்போது விண்வெளி பிளாஸ்மா இயற்பியலில் பிஎச்.டி. செய்து வருகிறேன்,” என்று அவர் கூறுகிறார். “அஸ்க்லெபியோஸ் எனக்கு ஒரு உண்மையான கையடக்கப் பணியைச் செய்ய ஒரு வாய்ப்பை வழங்குகிறது. யாராவது விண்வெளிப் பயண ஆராய்ச்சியில் ஈடுபட விரும்பினால் அல்லது ஒரு மனித விண்வெளிப் பயண அனுபவத்தைப் பெற விரும்பினால் இது ஒரு அருமையான வாய்ப்பு.”

சூரியனில் இருந்து வரும் துகள்கள் நமது சூரிய மண்டலத்தின் வெளிப்புற விளிம்புகளில் உள்ள கிரகங்களுடன் எவ்வாறு தொடர்பு கொள்கின்றன என்பதை ஆராய்வது அவரது ஆய்வுகளில் அடங்கும்.

“இது என்னை வடிவமைக்கும் ஒரு அனுபவமாக உள்ளது, என் வாழ்க்கையின் சிறந்த அனுபவங்களில் ஒன்று,” என்று அசெவ்ஸ்கி என்னிடம் கூறுகிறார். “நான் என்ன செய்ய விரும்புகிறேன் என்பதில் இது எனக்கு அதிகத் தெளிவைத் தந்துள்ளது. அஸ்க்லெபியோஸை முடித்த பிறகு, நான் உண்மையிலேயே மனித விண்வெளிப் பயண ஆராய்ச்சிப் பக்கத்தில் சாய்ந்துள்ளேன். எதிர்காலத்தில் மனித விண்வெளிப் பயணங்களை எவ்வாறு மேம்படுத்தலாம் என்பதைப் பற்றி மேலும் அறிந்து கொள்வது அல்லது ஒருவேளை நிஜ வாழ்க்கையில் மிஷன் கட்டுப்பாட்டு மையத்தில் பங்கேற்பதை நான் விரும்புகிறேன்.”

அவரும், ஜார்ஜியா இன்ஸ்டிடியூட் ஆஃப் டெக்னாலஜியில் விண்வெளிப் பொறியியலில் பிஎச்.டி. மாணவியான 22 வயதான பிரிட்டிஷ்-அமெரிக்க மாணவி லாரன் விக்டோரியா பால்சன் ஆகிய இருவரும் வெளியில் இருந்து தனிமைப்படுத்தப்பட்டு, இந்தப் பயணத்தின்போது தங்கள் பிறந்தநாளைக் கொண்டாட உள்ளனர்.

எழும் எந்த இயந்திர, வன்பொருள் அல்லது தொழில்நுட்பச் சிக்கல்களையும் தீர்க்கும் குழுவின் தளப் பொறியாளர் பால்சன்தான். விமானங்களை ஓட்டுவது மற்றும் ஸ்கூபா டைவிங் தவிர, அவர் தீவிரச் சூழல்களில் ஆர்வமாக உள்ளார். குறிப்பாக அந்தச் சூழ்நிலைகளில் மனிதர்கள் எவ்வாறு வாழ முடியும் என்பதை மேம்படுத்துவதில் அவர் கவனம் செலுத்துகிறார்.

அந்த வகையில் விண்வெளியை விட தீவிரமான சூழல் எதுவும் இல்லை.

“விண்வெளியைப் பற்றிய கவர்ச்சியான விஷயங்களில் ஒன்று, நீங்கள் எதையும் வீணாக்க முடியாது, ஒரு துளி தண்ணீரைக் கூட வீணாக்க முடியாது. நீங்கள் மிகச் சிறப்பாகச் செயல்பட வேண்டும்,” என்று அவர் கூறுகிறார். “உங்களால் விண்வெளிக் கருத்தைச் சிறப்பாக வடிவமைக்க முடிந்தால், அந்தத் தொழில்நுட்பங்களைச் சிறியதாக்கி, உலகில் மிகவும் குளிர்ந்த சூழல்கள், பாலைவனங்கள், மிகக் குறைந்த நீர் உள்ள பகுதிகள் போன்ற தீவிரச் சூழல்களில் வாழும் மக்களுக்கு வடிவமைக்க முடியும். மேலும், மனிதகுலம் உலகின் இந்தச் சவாலான சூழல்கள் அனைத்திலும் வாழ அது வழிவகுக்கும். ஒவ்வொரு ஆண்டும் காலநிலை தீவிரமடையும்போது நாம் எவ்வாறு வசிப்பிடங்களைக் கட்டுகிறோம்?”

விண்வெளிப் பயணங்கள் பூமியில் உறுதியான விளைவுகளை ஏற்படுத்தி, வெவ்வேறு பொருட்களை மறுசுழற்சி செய்வது, விவசாயத்தில் தண்ணீரைப் பயன்படுத்துவதைக் குறைப்பது அல்லது தாவர உற்பத்தியை அதிகப்படுத்துவது போன்றவற்றை நாம் கற்றுக்கொள்ள உதவும் என்று அவர் நம்புகிறார்.

“பல தொழில்நுட்பங்கள் விண்வெளியில் தொடங்கி, பூமியின் தேவைகளுக்கு வழிவகுத்துள்ளன. விண்வெளி இல்லாமல் நமது கணினிகள் இப்போது இருக்கும் இடத்தில் இருந்திருக்க முடியாது. நமது அனைத்து செல்போன்களும் விண்வெளியில் உள்ள செயற்கைக்கோள்களைப் பயன்படுத்துகின்றன.”

ஒப்பீட்டு (அல்லது உண்மையான) விண்வெளிப் பயணங்களுக்குத் தயாராவதில் உள்ள சிரமங்களை அவர் எவ்வாறு சமாளிக்கிறார் என்று நான் அவரிடம் கேட்டபோது, வசதியாக இல்லாமல் இருப்பதில் தான் வசதியாக இருப்பதாக அவர் கூறுகிறார்.

“ஒவ்வொரு முறையும் நீங்கள் உங்கள் வசதியான எல்லையைத் தாண்டிச் செல்லும்போது, நீங்கள் ஒரு விண்வெளி வீரரைப் போலவே கொஞ்சம் மாறுகிறீர்கள். மேலும், நீங்கள் ஒரு சிறந்த, அதிக மீள்தன்மை கொண்ட நபராக மாறுகிறீர்கள் என்று நான் நினைக்கிறேன்.”

மாணவர்கள் உற்சாகமாகவும், தங்கள் ‘நிலவுத் தளம்’ ஏவுவதற்கு முன் கடைசி நிமிடத் தயாரிப்புகளில் பரபரப்பாகவும் இருந்ததால், நான் வெளியேறுவதைக் கவனிக்கவில்லை. நான் சுரங்கப்பாதையில் இருந்து வெளியே வந்து பகல் வெளிச்சத்திற்கு என் கண்கள் பழகும்போது, ஒரு நாள் அவர்கள் தங்கள் தளத்தை விட்டு வெளியேறி, நம்முடையதை தவிர வேறு உலகை ஆராய்வார்களா என்று யோசிக்கிறேன்.

– இது, பிபிசிக்காக கலெக்டிவ் நியூஸ்ரூம் வெளியீடு