“இந்த சோதனைகளில் பயன்படுத்தப்பட்ட சாதனங்களுள் ஒன்று, அணு இணைவு எரிபொருளை சிறிதளவில் பயன்படுத்தி தயாரிக்கப்படும் ஒருவகை அணுகுண்டான ‘பூஸ்டட் ஃபிஷன் டிவைஸ்’ (boosted fission device) பயன்படுத்தப்பட்டதாக முனைவர் அப்துல் காதீர் கான் தெரிவித்தார். மற்ற நான்கும் ஒரு கிலோ டன்னுக்கும் குறைவான (sub-kiloton) ஆற்றலை பயன்படுத்தும் அணு ஆயுதங்களாகும்.

அதன் தொடர்ச்சியாக, 1998ம் ஆண்டு மே 30ம் தேதி பாகிஸ்தான் மற்றொரு அணு ஆயுத சோதனையை நடத்தியது, அதிலிருந்து வெளிப்படும் ஆற்றல் 12 கிலோ டன் என மதிப்பிடப்பட்டது. அனைத்து சோதனைகளும் பலூசிஸ்தான் பிராந்தியத்திலேயே மேற்கொள்ளப்பட்டன, இதன் காரணமாக பாகிஸ்தான் மேற்கொண்ட அணு ஆயுத சோதனைகளின் எண்ணிக்கை ஆறாக உயர்ந்தது.

பாகிஸ்தான் தற்போது அதிகாரபூர்வமாக அணுசக்தி நாடாக திகழ்கிறது, ஆனால் 2004ம் ஆண்டில் முனைவர் அப்துல் காதீர் கான், அணு ஆயுதப் பரவல் தொடர்பாக எழுந்த பெரும் சர்ச்சையின் மையமாக இருந்தார்.

மற்ற நாடுகளுக்கு அணு ஆயுத மூலப் பொருட்கள் மற்றும் தொழில்நுட்பத்தை பரப்பியதாக அவர் மீது குற்றம் சாட்டப்பட்டது. இந்த விவகாரத்தில் பாகிஸ்தான் முன்னாள் அதிபரும் அப்போதைய ராணுவ தலைவருமான பர்வேஸ் முஷாரஃப்-ம் அவரை நோக்கிக் கைகாட்டினார்.

தொலைக்காட்சியில் ஒளிபரப்பப்பட்ட காணொளியில், இரான், வட கொரியா மற்றும் லிபியா ஆகிய நாடுகளுக்கு அணுசக்தி தொழில்நுட்பத்தை விற்றதில் தான் பங்காற்றியதாக கான் ஒப்புக்கொண்டார்.

எனினும், இந்த கருத்தை அவர் பின்னர் திரும்பப் பெற்றுக்கொண்டார். அழுத்தத்தின் காரணமாக தான் அவ்வாறு கூறியதாக அவர் தெரிவித்தார். பிரிட்டிஷ் செய்தித்தாளான ‘தி கார்டியனுக்கு’ 2008ம் ஆண்டில் வழங்கிய பேட்டியில், ‘அதிபர் பர்வேஸ் முஷாரஃபிடமிருந்து தான் அழுத்தத்தை எதிர்கொண்டதாகவும் அதனால் தான் அணுசக்தி தொழில்நுட்பத்தை விற்றதாக ஒப்புக்கொண்டதாகவும்’ கான் தெரிவித்தார்.

தன்னுடைய பேட்டியில், ‘தன்னுடைய விருப்பப்படி தான் எதுவும் கூறவில்லை என்றும் அழுத்தத்தின் காரணமாகவே அவ்வாறு கருத்து தெரிவித்ததாகவும்’ கூறினார். மேலும், அணு ஆயுதப் பரவல் தொடர்பான சர்வதேச அணுசக்தி முகமையின் விசாரணைக்கு ஒத்துழைக்க அவர் மறுத்துவிட்டார்.

பாகிஸ்தானிடம் தற்போதுள்ள அணு ஆயுதங்கள் குறித்துப் பேசினால், அதுதொடர்பான அதிகாரபூர்வ எண்ணிக்கை இல்லை. எனினும், ஸ்டாக்ஹோம் சர்வதேச அமைதி ஆராய்ச்சி நிறுவனம் (SIPRI) மற்றும் அமெரிக்க விஞ்ஞானிகள் கூட்டமைப்பு ஆகியவை தங்களுடைய மதிப்பீட்டை வெளியிட்டுள்ளது.

2024ம் ஆண்டில் சிப்ரி வெளியிட்ட அறிக்கையின்படி, பாகிஸ்தானிடம் 170 அணு ஆயுதங்கள் உள்ளன.

வெறும் எண்ணிக்கை சார்ந்து மட்டுமே இந்த கேள்வி எழவில்லை எனும் ஆய்வாளர்கள், ஆனால் அதன் நம்பகத்தன்மை மற்றும் அந்த எண்ணிக்கை தொடர்பான வியூக முக்கியத்துவம் சார்ந்ததும் தான் என்கின்றனர். அணு ஆயுதங்களை பொறுத்தவரையில், எண்ணிக்கையை சார்ந்து மட்டுமே ஒரு நாட்டின் பலத்தை மதிப்பிட முடியுமா?

பிபிசி செய்தியாளர் தில்நவாஸ் பாஷாவிடம், அமைதி மற்றும் நெருக்கடி ஆய்வுகள் நிறுவனத்தின் மூத்த ஆராய்ச்சியாளர் முனைவர் முனீர் அகமது கூறுகையில், “அமெரிக்க விஞ்ஞானிகள் கூட்டமைப்பு சமீபத்தில் வெளியிட்ட மதிப்பீட்டின்படி, இந்தியாவிடம் 180 அணு ஆயுதங்களும் பாகிஸ்தானிடம் 170 அணு ஆயுதங்களும் உள்ளன. ஆனால், யதார்த்தத்தில் அணு ஆயுதங்கள் தொடர்பான விவாதத்தில் எண்னிக்கை ஒருபொருட்டல்ல. அதை பயன்படுத்தினால், மிகச் சிறியளவிலான அணு ஆயுதங்களும் பேரழிவை ஏற்படுத்தும்,” என்று தெரிவித்தார்.

பாகிஸ்தானிடம் எழுத்துபூர்வமாகவோ அல்லது வெளிப்படையான அணு ஆயுதக் கொள்கை இல்லை. இந்தியாவின் ‘ராணுவ மேலாதிக்கத்தை’ நிறுத்த பாகிஸ்தான் விரும்புவதே இதற்கு முக்கிய காரணம் என ஆய்வாளர்கள் நம்புகிண்றனர்.

பிபிசி செய்தியாளர் தில்நவாஸ் பாஷா, மனோகர் பாரிக்கர் பாதுகாப்பு ஆய்வுகள் நிறுவனத்தில் பாதுகாப்பு மற்றும் அணுசக்தி தொடர்பான விவகாரங்களில் நிபுணரான ராஜிவ் நயனிடம் பேசினார்.

“‘முதலில் பயன்படுத்துவோம்’ என்ற முடிவை உடைய எந்தவொரு நாட்டின் அணு ஆயுதக் கொள்கையிலும் அதிக தெளிவின்மை நிலவுகிறது” என ராஜிவ் நயன் தெரிவித்தார்.

அவர் கூறுகையில், “எந்த சூழலில் அணுகுண்டு பயன்படுத்தப்படும் என்பது குறித்து பெரிதளவில் தெளிவின்மை இருக்கிறது. நாங்கள் அணுகுண்டை பயன்படுத்துவோம் என பாகிஸ்தான் கூறுகிறது. ஆனால், அவற்றை பயன்படுத்துவதற்கான எல்லை என்பது என்ன என்பது குறித்து பாகிஸ்தான் தெளிவுபடுத்தவில்லை.

எந்த விதமான அணு ஆயுதத்திலிருந்து தாக்குதலை தொடங்கும் என்பதும் தெளிவாக இல்லை. சிறிய ஆயுதம் பயன்படுத்தப்படுமா அல்லது வியூக ரீதியிலான ஆயுதம் பயன்படுத்தப்படுமா?” என அவர் தெரிவித்தார்.