கடந்த 1980ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் மாத கடைசி வாரத்தில் பம்பாயில் (இப்போது மும்பை) கட்சியின் முழு அமர்வுக்கு அழைப்பு விடுக்கப்பட்டது. அதில் ஆயிரக்கணக்கான கட்சி உறுப்பினர்கள் பங்கேற்றனர்.

அதற்குள் நாடு முழுவதும் 25 லட்சம் பேர் பாரதிய ஜனதாவில் உறுப்பினர்களாகி இருந்ததாக லால் கிருஷ்ண அத்வானி தனது சுயசரிதையான ‘மை கண்ட்ரி, மை லைஃப்’ புத்தகத்தில் கூறுகிறார்.

ஜன சங்கம் தனது புகழின் உச்சத்தில் இருந்த நேரத்தில்கூட கட்சி உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை 16 லட்சத்தைத் தாண்டவில்லை.

1981 ஜனவரி 31ஆம் தேதி இந்தியா டுடேவில் வெளியான ‘பாஜக மாநாடு, புதிய பாட்டிலில் பழைய ஒயின்’ என்ற தலைப்பிலான தனது கட்டுரையில் “பாஜகவின் மொத்தம் 54,632 பிரதிநிதிகளில் 73 சதவிகிதம் பேர் மகாராஷ்டிரா, மத்திய பிரதேசம், ராஜஸ்தான், உத்தர பிரதேசம், பிகார் ஆகிய ஐந்து மாநிலங்களில் இருந்து வந்தவர்கள். பம்பாயின் பாந்த்ரா ரெக்லேமேஷன் பகுதியில் ஒரு தற்காலிகக் குடியிருப்பு உருவாக்கப்பட்டது,” என்று சுமித் மித்ரா எழுதியுள்ளார்.

டிசம்பர் 28ஆம் தேதி மாநாடு தொடங்கியது. 40 ஆயிரம் பேருக்கு தங்கும் வசதி, உணவுக்கான ஏற்பாடுகள் செய்யப்பட்டன. மதியத்திற்குள் 44 ஆயிரம் பிரதிநிதிகள் கூட்டம் நடைபெறும் இடத்தை அடைந்தனர். மாலைக்குள் மேலும் அதிகமான பிரதிநிதிகள் வருவார்கள் என்று எதிர்பார்க்கப்பட்டது.

மாநாடு முடியும் பட்சத்தில் கூட்டத்திற்கு வெளியே சென்று சாப்பிடுமாறு கட்சியின் பொதுச் செயலர் லால் கிருஷ்ண அத்வானி கட்சி உறுப்பினர்களைக் கேட்டுக் கொண்டார்.

கூட்டம் நடைபெறும் இடம் முழுவதும் கட்சியின் புதிய கொடி பறக்கவிடப்பட்டு இருந்தது. கொடியில் மூன்றில் ஒரு பங்கு பச்சை நிறமாகவும், இரண்டு பங்கு காவி நிறமாகவும் இருந்தது.

கடந்த 1980 டிசம்பர் 28ஆம் தேதி மாலை, 28 ஏக்கர் பரப்பளவில் உள்ள சிவாஜி பூங்காவில் கட்சியின் திறந்த அமர்வு நடைபெற்றது. அதில் பொது மக்களும் அனுமதிக்கப்பட்டனர்.

வினய் சீதாபதி தனது ‘ஜுகல்பந்தி, பிஜேபி பிஃபோர் மோதி’ என்ற புத்தகத்தில், “கட்சியின் புதிய தலைவர் அடல் பிஹாரி வாஜ்பேயி, கூட்டம் நடைபெறும் இடத்திலிருந்து சிவாஜி பூங்கா வரையிலான நான்கு கிலோமீட்டர் பாதையைத் திறந்த ஜீப்பில் கடந்து சென்றார்.

உள்ளூர் மக்களின் உணர்வையும், இந்து தேசியத்தையும் உணர்த்தும் வகையில் ஒருவர் மராத்தி சிப்பாய் வேடம் அணிந்து முன்னால் குதிரையில் சென்றார். அதற்குப் பின்னால் டிரக்குகளின் அணிவரிசை இருந்தது. டிரக்குகளில் தீன்தயாள் உபாத்யாய் மற்றும் ஜெய்பிரகாஷ் நாராயணின் படங்கள் வைக்கப்பட்டிருந்தன,” என்று எழுதியுள்ளார்.

ஆர்எஸ்எஸ் தலைவர் பாலாசாகேப் தியோரஸின் சகோதரர் பாவ்ராவ் தியோரஸும் அங்கு வந்திருந்தார். ஜெயப்பிரகாஷ் நாராயணின் காந்திய சோஷலிசத்தை ஜீரணிப்பது கடினம் என்று அங்கிருந்த ஆர்எஸ்எஸ் தலைவர் ஸேஷாத்ரி சாரி ஒப்புக்கொண்டார்.

“பெரும்பாலான பா.ஜ.க.வினர் காந்திய சோஷலிசத்தையும், கட்சிக் கொடியை மாற்றுவதையும் ஏற்கவில்லை. அப்போது நான் தொண்டனாக இருந்ததால் இது எனக்குத் தெரியும். இந்தக் கருத்து வேறுபாடு பரவலாக இருந்தது. ஆனால் அது தலைதூக்க அனுமதிக்கப்படவில்லை,” என்று பிரவீன் தொகாடியாவும் ஒரு பேட்டியில் குறிப்பிட்டிருந்தார்.

கட்சியின் மூத்த தலைவர் விஜயராஜே சிந்தியா, கட்சியின் புதிய சித்தாந்தம் தொடர்பான தனது எதிர்ப்பை மறைக்கவில்லை. இந்திரா காந்தியின் சோஷலிசம்தான் அரச சமஸ்தானங்களின் அதிகாரத்தைப் பறித்தது என்று அவர் கருதினார்.

அவர் தனது சொந்த 5 பக்க எதிர்ப்பு வரைவைப் பிரதிநிதிகள் மத்தியில் விநியோகித்தார். ‘காந்திய சோஷலிசம்’ என்ற முழக்கம் சாதாரண பா.ஜ.க தொண்டர்களிடையே குழப்பத்தை உருவாக்கும். ஏனென்றால் முற்போக்கானதாகத் தோன்றுவதற்காக மட்டுமே இந்த முழக்கம் கொண்டு வரப்பட்டுள்ளது. இது பா.ஜ.கவை காங்கிரஸின் நகல் போன்று ஆக்கி அதன் அசல் தன்மையை அழித்துவிடும்,” என்று அந்த வரைவில் கூறப்பட்டிருந்தது.

பின்னர் அவர் தனது ‘ராயல் டு பப்ளிக் லைஃப்’ என்ற புத்தகத்தில், “இந்த மாற்றத்திற்கு எனது எதிர்ப்பைப் பதிவு செய்திருந்தேன். இருப்பினும் அது பம்பாய் மாநாட்டில் கட்சியின் வழிகாட்டும் கொள்கையாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. ஜனதா கட்சியில் இருந்து வெளியே வந்துவிட்டதால், காந்திய சோஷலிசத்தை நாட வேண்டிய அவசியமில்லை என்று பல கட்சித் தலைவர்கள் கருதினர்” என்று எழுதினார்.

“இறுதியில் ஒரு வழி கண்டுபிடிக்கப்பட்டது மற்றும் ராஜமாதா தனது எதிர்ப்புக் கடிதத்தை வாபஸ் பெறும்படி வற்புறுத்தப்பட்டார். பா.ஜ.கவின் சோஷலிசம் மார்க்ஸின் சோஷலிசத்திற்கு நேர் எதிரானது என்பதை மூத்த கட்சித் தலைவர்கள் தன்னிடம் தெளிவுபடுத்தியதாக அவர் செய்தியாளர் கூட்டத்தில் அறிவித்தார்,” என்று கிறிஸ்டோபர் ஜாஃப்ரலெட் தனது ‘தி இந்து நேஷனலிஸ்ட் மூவ்மெண்ட் அண்ட் இண்டியன் பொலிடிக்ஸ்’ புத்தகத்தில் எழுதியுள்ளார்.

பா.ஜ.கவின் சோஷலிசம் என்பது தீன்தயாள் உபாத்யாயின் ‘பொது நலன்’, ‘ஒருங்கிணைந்த மனிதநேயம்’ ஆகியவற்றைக் குறிக்கிறது என்று கூறப்பட்டது. இது தொடர்பாக வாஜ்பேயி தலையிட்டு, ‘காந்திய சோஷலிசம்’ என்ற சித்தாந்தத்தில் இருந்து கட்சி பின்வாங்காது என்றார்.