நாங்கள் சுராசந்த்பூரை அடைந்தவுடன், மேலோட்டமாகப் பார்க்கும்போது, நிலைமை சாதாரணமாக இருப்பதாகத் தோன்றியது.

ஆனால் அதற்குக் கீழே மறைந்திருக்கும் பதற்றத்தை உணர அதிக நேரம் எடுக்கவில்லை.

நவம்பர் 11ஆம் தேதி ஜிரிபாம் மாவட்டத்தில் பாதுகாப்புப் படையினரால் கொல்லப்பட்ட 10 பேரின் படங்கள் பல இடங்களில் பெரிய பதாகைகளில் வைக்கப்பட்டிருந்தன. இந்த 10 பேரில் 8 பேர் சுராசந்த்பூரில் வசிப்பவர்கள் என்று கூறப்படுகிறது.

இவர்களை ‘பயங்கரவாதிகள்’ என்று மணிப்பூர் அரசு கூறுகிறது.

நவம்பர் 11ஆம் தேதி ஜிரிபாமின் போரோபெக்கரா பகுதியில் உள்ள நிவாரண முகாமில் வசிப்பவர்கள் மீதும் , போரோபெக்கரா காவல் நிலையத்தின் மீதும் அவர்கள் தாக்குதல் நடத்தினர்.

“பயத்தைப் பரப்புவதே அவர்களின் நோக்கம். ஆனால், அங்கு நிறுத்தப்பட்டிருந்த சிஆர்பிஎஃப் வீரர்கள் சரியான நேரத்தில் செயல்பட்டதால் தாக்குதல் முறியடிக்கப்பட்டது” என்று மணிப்பூர் முதல்வர் என் பிரேன் சிங் கூறினார்.

“அவர்களது துணிச்சலாலும், விரைவான நடவடிக்கையாலும் அந்த 10 பயங்கரவாதிகளையும் அந்த இடத்திலேயே கொல்ல முடிந்தது. இதன் மூலம் நிவாரண முகாமில் வசிக்கும் நூற்றுக்கணக்கான அப்பாவி மக்கள் காப்பாற்றப்பட்டனர்” என்று அவர் கூறினார்.

ஆனால் கொல்லப்பட்டவர்கள் அனைவரும் கிராம மக்கள் என்று சுராசந்த்பூர் மக்கள் கூறி வருகின்றனர். மேலும் அவர்கள் தங்களது சமூக மக்களைப் பாதுகாக்க ஜிரிபாம் சென்றிருந்ததாகக் கூறினர்.

கடந்த ஆண்டு குக்கி மற்றும் மெய்தேய் சமூகத்தினருக்கு இடையே வன்முறை தொடங்கியபோது, இரு தரப்பும் தங்கள் கிராமங்களைப் பாதுகாக்க ஆயுதக் குழுக்களை நிறுத்தியிருந்ததை நினைவுகூற வேண்டும். அதன்பிறகு, இந்த ஆயுதக் குழுக்களோடு தொடர்புடைய பல வன்முறைச் சம்பவங்கள் மாநிலம் முழுவதும் பதிவாகியுள்ளன.

நவம்பர் 11ஆம் தேதி கொல்லப்பட்டவர்களில் சிலரின் குடும்பத்தினரைச் சந்தித்தோம். கொலை செய்யப்பட்ட லால்தானேயி இன்ஃபிமேட்டிற்கு 22 வயதுதான். ஓவியராகவும் கட்டடத் தொழிலாளியாகவும், லால்தானேயி இருந்ததாக அவரது குடும்பத்தினர் கூறுகின்றனர்.

அவரது அண்ணன் ராம்மாஸோன், தனது தம்பி இறந்துவிட்டதை இன்னும் நம்பவில்லை. “கண்ணை மூடும்போது எனக்கு எனது தம்பியின் முகம் தான் நினைவுக்கு வருகிறது. இறந்த 10 பேரில் பயங்கரவாதிகள் யாரும் இல்லை. போலீசார் அவர்களை பயங்கரவாதிகள் என்று கூறியுள்ளனர். இது முற்றிலும் தவறு. அவர்கள் பயங்கரவாதிகள் இல்லை”என்றும் அவர் கூறினார்.

அந்தக் கிராமத்தைச் சேர்ந்த தன்னார்வலராக, லால்தானேயி இன்ஃபிமேட், ஜிரிபாம் சென்றதாக ராம்மாஸோன் கூறுகிறார்.

“மணிப்பூரில் நெருக்கடி ஏற்பட்ட காலத்தில் இருந்து, கிராமத்தில் உள்ள அனைவரும் தன்னார்வலர்களாக மாறியுள்ளனர். அவர்கள் தங்கள் வீட்டையும் கிராமத்தையும் காப்பாற்ற தன்னார்வலர்களாக மாற வேண்டும்” என்றார் ராம் மசூ.

“அவர்கள் எல்லோரும் ஏழைகள். யாரும் பெரிய குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் இல்லை. அன்றாடம் உழைத்துச் சம்பாதிப்பவர்கள். இவர்களுக்கு நேர்ந்திருப்பது மிகவும் தவறான விஷயம்” என்று அவர் மசூ தெரிவித்தார்.

இந்த வீட்டில் இருந்து சற்றுத் தொலைவில் உள்ள மற்றொரு வீட்டில் ஒருவர் இறந்திருந்தார். பார்தா கடைசியாக தனது மகன் ஜோசஃப் உடன் நவம்பர் 10ஆம் தேதி பேசினார். மறுநாள் தனது 20 வயது மகன் ஜிரிபாமில் கொல்லப்பட்டதை அறிந்துள்ளார்.

“என் மகன், தன் மக்களைக் காக்க கிராமத் தன்னார்வலராகச் சென்றிருந்தான். எல்லோரும் அவனை பயங்கரவாதி என்று சொல்கிறார்கள். இறந்தவர்களை பயங்கரவாதிகள் என்று சொல்லக் கூடாது என்பதே அரசுக்கு எனது வேண்டுகோள்” என்றார் பார்தா.

“ஜோசஃப் 10ஆம் வகுப்பு படித்து வந்தார். ஓட்டுநராவதற்கும் பயிற்சி பெற்று வந்தார்” என ஜோசஃப் லால்டிடம் கோபுங்கின் குடும்பத்தினர் கூறினர்.

“நாங்கள் இந்திய குடிமக்கள். நாங்கள் வெளிநாட்டினர் அல்ல. பயங்கரவாதிகள் அல்ல. வேறு எங்கும் இருந்து வந்தவர்கள் அல்ல. எல்லோரையும் போல எங்களுக்கும் சம உரிமை வேண்டும். எங்களுக்கு நீதி கிடைக்க வேண்டும்” என்கிறார் அவரது தாயார் பார்தா.

நவம்பர் 11ஆம் தேதியன்று ஜிரிபாமில் இறந்த இந்த 10 பேரும் மார் சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். அவர்களது மரணத்தையடுத்து சுராசந்த்பூரில் பதற்றம் நிலவுகிறது.

இந்த 10 பேரின் உடல்களும் சுராசந்த்பூர் மாவட்ட மருத்துவமனையின் பிணவறையில் வைக்கப்பட்டுள்ளன. இறந்தவர்களின் குடும்பத்தினரும், மார் சமூக மக்களும், இறந்தவர்களின் உடல்களைத் தங்களிடம் ஒப்படைக்கக் காத்திருக்கின்றனர்.