நாய்கள், மனிதர்களைப் போலவே பிணைப்புகளைக் கொண்டவை, எளிதில் அணுகக்கூடியவை. ரஷ்யர்கள் விண்வெளிக்கு அனுப்பவதற்காக பெண் நாய்களையும் தெரு நாய்களையும் தேர்ந்தெடுத்தனர்.

ஏனென்றால் அவை பிறப்பிலிருந்தே உயிர்வாழ்வதற்காகப் போராடுபவை. எனவே விண்வெளி ஆய்வுக்கு அவை மிகவும் பொருத்தமானதாக இருக்கும் என ரஷ்ய விஞ்ஞானிகள் நம்பினர். அவை மருத்துவ பரிசோதனைகளுக்கு உட்படுத்தப்பட்டு, விண்வெளி உடைகளுக்கு பழக்கப்படுத்தப்பட்டன.

அக்டோபர் 4, 1957 அன்று ஸ்புட்னிக் 1 வெற்றிகரமாக ஏவப்பட்ட பிறகு, அப்போதைய சோவியத் ஒன்றியத்தின் அதிபர் நிகிட்டா குருசேவ் ஒரு மாதத்திற்குள் ஒரு நாயை விண்வெளிக்கு அனுப்ப வேண்டுமென உத்தரவிட்டார்.

குருசேவின் உத்தரவுக்குப் பிறகு விண்கலத்தை குறித்த நேரத்திற்குள் தயார் செய்யும் அவசரத்தில், அதில் அனுப்பப்படவிருந்த லைக்காவை எப்படி உயிருடன் பூமிக்கு திரும்பக் கொண்டு வருவது என்று யாரும் யோசிக்கவில்லை. நவம்பர் 3, 1957 அன்று, சிறிய ஸ்புட்னிக் 2 விண்கலத்தில் விண்வெளிக்கு அனுப்பப்பட்டது லைக்கா.

லைக்காவை விண்கலத்தில் செலுத்திய பொறியாளர்கள், அவளைக் கடைசியாகப் பார்த்ததும் அப்போதுதான்.

லைக்காவின் எடை சுமார் 6 கிலோ. விண்வெளிப் பயணத்திற்குத் தயாராவதற்கு முன்பு, லைக்கா மாஸ்கோவின் தெருக்களில் வசித்துவந்தாள்.

பேராசிரியர் விக்டர் யாஸ்தோவ்ஸ்கி பிபிசிக்கு அளித்த பேட்டியில், தான் குழந்தையாக இருந்த போது லைக்காவுடன் விளையாட விரும்பியதாகக் கூறியிருந்தார். பேராசிரியர் விக்டரின் தந்தை, லைக்காவுக்கு பயிற்சி அளிக்கப்பட்ட போது அங்கு மருத்துவ அதிகாரியாகப் பணிபுரிந்தார்.

“லைக்காவை ஆய்வகச் சூழலிலிருந்து சிறிது காலம் வெளியே அழைத்துச் செல்ல என் தந்தை விரும்பினார். நாங்கள் அவளை வீட்டிற்கு அழைத்து வந்து, அவளுடன் விளையாடுவோம். லைக்கா மிகவும் சுறுசுறுப்பாக இருந்தாள். அவள் மிகவும் புத்திசாலி, பயிற்சி அளிப்பது எளிது என்று எல்லோரும் சொன்னார்கள்,” என்று பேராசிரியர் விக்டர் விளக்கியிருந்தார்.

லைக்கா விண்வெளியில் இறந்த பிறகு, அவளது நினைவாக சிறப்பு தபால் ஸ்டாம்புகள் மற்றும் கவர்கள் வெளியிடப்பட்டன. அந்தக் காலத்தில் லைக்கா என்ற பெயர் கொண்ட சிகரெட் பாக்கெட்டுகள் மற்றும் தீப்பெட்டிகளும் கிடைத்தன.

உலகின் மிகவும் பிரபலமான நாயான லைக்காவுக்கு மற்றொரு பெயர் இருந்தது. குட்ரியாவ்கா (ரஷ்ய மொழியில் Curly- சுருள் சுருளான என்று அர்த்தம்) என்பது தான் அவளுடைய உண்மையான பெயர். ஆனால் பின்னர் அது லைக்கா என மாற்றப்பட்டதாக, நாசா வலைத்தளம் கூறுகிறது.

பூமியின் சுற்றுப்பாதையில் நுழைந்த இரண்டாவது விண்கலம் ஸ்புட்னிக் 2 ஆகும். ஒரு உயிரினத்தை விண்வெளிக்கு சுமந்து சென்ற முதல் விண்கலமும் அதுவே. நாசா கூற்றுப்படி, ஸ்புட்னிக் 2 கூம்பு வடிவத்தில், 4 மீட்டர் உயரமும், அடிப்பகுதியில் 2 மீட்டர் விட்டமும் கொண்டு, பல பெட்டிகளுடன் வடிவமைக்கப்பட்டது.

இதில் லைக்காவிற்கான ஒரு சிறப்பு கேபின், ரேடியோ டிரான்ஸ்மிட்டர்கள், பூமிக்கு தரவுகளை அனுப்பும் ஒரு டெலிமெட்ரி அமைப்பு, ஒரு வெப்ப கட்டுப்பாட்டு அமைப்பு மற்றும் லைக்காவைக் கண்காணிக்க ஒரு தொலைக்காட்சி கேமரா போன்ற அறிவியல் உபகரணங்கள் இருந்தன.

இது லைக்கா அமர்ந்திருந்த கேபினிலிருந்து பூமிக்கு வினாடிக்கு 10 ஃபிரேம்களை அனுப்பியது. இருப்பினும், லைக்காவின் கேபின் மிகவும் சிறிதாக இருந்தது. படுக்கவோ நிற்கவோ கூட போதுமான இடம் இல்லை.

விண்வெளி பயணத்தின் போது லைக்காவின் உடல்நிலையைக் கண்காணிக்க, அவளது தோலின் மேல், உடலின் முக்கிய நரம்புடன் இணைக்கப்பட்ட ஒரு டிரான்ஸ்மிட்டர் பொருத்தப்பட்டது. விலா எலும்புகள் மற்றும் கழுத்தில் அதிக டிரான்ஸ்மிட்டர்கள் பொருத்தப்பட்டதாக பேராசிரியர் விக்டர் கூறுகிறார்.

சுவாசிக்க ஆக்ஸிஜனை வழங்க ‘காற்று மீளுருவாக்க அமைப்பும்’, கழிவுகளை சேகரிக்க ஒரு பையும் பொருத்தப்பட்டது. உணவும் தண்ணீரும் ஜெல்லி வடிவில் வைக்கப்பட்டன.

ஒரு விண்கலத்தில் ஒரு விலங்கை அனுப்புவதன் மூலம், விண்வெளி தொழில்நுட்பப் போட்டியில் சோவியத் ஒன்றியம் அமெரிக்காவை விட ஒருபடி முன்னால் இருப்பதாக அனைவருக்கும் தோன்றியது.