பதினான்காம் நூற்றாண்டின் வரலாற்றாசிரியரான அப்துல் மாலிக் இசாமியின் கூற்றுப்படி, ஃபிரோஸ் தூக்கியெறியப்பட்டு, யாரை சுல்தானாக ஆக்குவது என்று அரசவை உறுப்பினர்கள் ஆலோசிக்கத் தொடங்கியபோது, ரஸியா ஜன்னலிலிருந்து தனது துப்பட்டாவை அசைத்து, “நான் மாட்சிமை தங்கியவரின் மகள். அவர் என்னை தனது வாரிசாகத் தேர்ந்தெடுத்திருந்தார். நீங்கள் சுல்தானின் கட்டளைகளை மீறி, கிரீடத்தை வேறொருவரின் தலையில் வைத்தீர்கள், அதனால்தான் நீங்கள் இந்த நிலையில் இருக்கிறீர்கள்” என்று அறிவித்தார்.

“சில வருடங்களுக்கு எனக்கு கிரீடத்தைக் கொடுத்து, என் திறமைகளை சோதித்துப் பாருங்கள். நான் ஒரு நல்ல ஆட்சியாளர் என்பதை நிரூபித்தால், நான் அரியணையில் இருக்க அனுமதியுங்கள். உங்கள் எதிர்பார்ப்புகளுக்கு ஏற்ப நான் ஆட்சி செய்யத் தவறினால், அரியணையை வேறு ஒருவருக்குக் கொடுங்கள்.” என்றார்.

இவ்வாறு, நவம்பர் 1236இல் ரஸியா டெல்லி அரியணை ஏறினார்.

ரஸியாவின் தோற்றம் பற்றி மிகக் குறைவாகவே அறியப்படுகிறது. அவர் தனது அரண்மனையான குஸ்க்-இ-ஃபிரோசியின் படிக்கட்டுகளில் பெரிய குர்தா மற்றும் தளர்வான சல்வார் அணிந்து காட்சியளித்தார் என்பதை நம்ப முடிகிறது.

வரலாற்றாசிரியர் இரா முக்கோட்டி தனது ‘ஹீரோயின்ஸ், பவர்ஃபுல் இந்தியன் வுமன் ஆஃப் மித் அண்ட் ஹிஸ்டரி’ என்ற புத்தகத்தில் பின்வருமாறு எழுதியுள்ளார், “அக்கால வரலாற்றாசிரியர்கள் ஆண்களைப் பற்றி விரிவாக எழுதவில்லை. பெண்கள் பற்றிய வரலாற்றைப் பொறுத்தவரை, வரலாற்றாசிரியர்கள் பெரும்பாலும் மௌனம் காத்தார்கள் அல்லது பல விஷயங்களை மறைத்தார்கள். இருந்தபோதிலும் ரஸியா துருக்கிய வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவர் என்பதையும், புல்வெளி நிலங்களில் வாழும் மக்களைப் போலவே, அவரது கன்னத்து எலும்புகள் உயர்ந்தும், அவரது கண்கள் பாதாம் வடிவதிலும் இருந்தன என்பதை அறியலாம்.”

“இல்துமிஷின் அரசவையினர் ரஸியாவை சுல்தானாக ஆக்கியபோது, அவர் தங்களுக்குக் கீழ்ப்படிவார் என்றும் இல்துமிஷின் ஆட்சிக் காலத்தில் அவர் எப்படி இருந்தாரோ அப்படியே இப்போதும் இருப்பார் என்றும் அவர்கள் எதிர்பார்த்தனர். அடுத்தடுத்த நாட்களில் ரஸியாவின் நடத்தை, ரஸியாவைப் புரிந்துகொள்வதில் அரசவையினர் தவறு செய்துவிட்டார்கள் என்பதை நிரூபித்தது.”

ரஸியா டெல்லி அரியணை ஏறியது பல மாகாண ஆளுநர்களுக்குப் பிடிக்கவில்லை. அவர்கள் தங்கள் படைகளுடன் டெல்லிக்கு அணிவகுத்துச் சென்றனர், ஆனால் ஆளுநர்களிடையே இருந்த பிரிவை ரஸியா முழுமையாகப் பயன்படுத்திக் கொண்டார். ரஸியாவுக்கு அவர்கள் எந்தத் தீங்கும் செய்வதற்கு முன்பே, அவர்களின் கிளர்ச்சி நசுக்கப்பட்டது.

“இந்தக் கிளர்ச்சியை ரஸியா கையாண்ட விதத்தால், அவரது தலைமைத்துவத் திறனைப் பற்றி சந்தேகம் கொண்ட அரசவை உறுப்பினர்கள் அவரது ரசிகர்களாக மாறி, ரஸியாவை ஆதரிக்க முடிவு செய்தனர். இதன் பிறகு, அரண்மனையில் வசிக்கும் பெண்கள் மீது விதிக்கப்பட்ட அனைத்து கட்டுப்பாடுகளையும் உடைக்க ரஸியா முடிவு செய்தார்” என்று ஆபிரகாம் இராலி எழுதுகிறார்.

“அவர் தனது பாரம்பரிய உடைகள் மற்றும் முக்காடு அணிவதைக் கைவிட்டு, சட்டை மற்றும் தொப்பியுடன் பொது இடங்களில் தோன்றத் தொடங்கினார். அவர் அரண்மனையிலிருந்து யானை மீது ஏறி வெளியே வந்தபோது, அனைத்து பொதுமக்களும் அவருடைய தோற்றத்தைக் கண்டார்கள். சில சமயங்களில் அவர் வீரர்களால் சூழப்பட்டு, ஒரு ஆணைப் போல வில் மற்றும் அம்புகளை ஏந்தி, குதிரையில் வெளியே வருவார். அவரது முகத்தில் முக்காடு இருக்காது” என்று இபன் பட்டுடா எழுதியுள்ளார்.