இதற்கு நேர்மாறாக, லெபனானில் ஏற்கெனவே போர் நிறுத்த ஒப்பந்தத்தை உருவாக்குவதற்கான அடிப்படைத் திட்டம் உள்ளது. அது போர் நிறுத்த பேச்சுவார்த்தைகளை முன்னோக்கிக் கொண்டு செல்ல உதவுகிறது. கடந்த 2006இல் இஸ்ரேலுக்கும் ஹெஸ்பொலாவுக்கும் இடையிலான போரை முடிவுக்குக் கொண்டு வர உருவாக்கப்பட்ட ஐ.நா பாதுகாப்பு கவுன்சிலின் தீர்மான 1701இன் அடிப்படையில் இந்த ஒப்பந்தம் இருக்கிறது.

இந்த ஒப்பந்தம் அமைதிக்கான விதிமுறைகள் மற்றும் நிபந்தனைகளைக் கட்டமைக்கிறது. இதுவே தற்போதைய பேச்சுவார்த்தைகளுக்கு அடித்தளமாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. ஆகையால், தெளிவான திட்டம் எதுவிமில்லாத காஸாவின் நிலைமையைப் போலன்றி, லெபனானில் ஏற்கெனவே அதற்கொரு கட்டமைப்பு நிலவுகிறது, அது பின்பற்றப்படுகிறது.

இந்தப் போர் நிறுத்த ஒப்பந்தம் பற்றிய பல அம்சங்கள் தெளிவற்றவையாகவே உள்ளன. இரு தரப்பினரும் இந்த ஒப்பந்தத்தைச் செயல்படுத்த தங்கள் உண்மையான குறிக்கோளைச் சிறிது மாற்றியமைத்துக் கொள்ள வேண்டியிருந்ததை இது உணர்த்துகிறது. இஸ்ரேலால் ஹெஸ்பொலாவின் அச்சுறுத்தலை முற்றிலுமாக அகற்ற முடியவில்லை என்பதோடு, ராணுவ நடவடிக்கைகள் மூலம் இஸ்ரேலின் வடக்குப் பகுதிக்குத் தனது குடிமக்கள் மீண்டும் பாதுகாப்பாகத் திரும்புவதை உறுதி செய்யவும் முடியவில்லை.

அதேபோல், காஸாவில் போர் முடிவுக்கு வராமல், இஸ்ரேலிய தளங்கள் மீதான தனது தாக்குதல்களை நிறுத்தப் போவதில்லை என்று ஹெஸ்பொலா ஆரம்பத்தில் கூறி வந்தது. ஆனால் ஹெஸ்பொலா அதன் தலைமையில், ராணுவக் கட்டமைப்பில் கணிசமான சேதங்களை எதிர்கொண்டதைத் தொடர்ந்து, தனது அசல் குறிக்கோளைக் கைவிட்டதாகத் தெரிகிறது.

“நிதி ரீதியாகவும் சித்தாந்த ரீதியாகவும் ஹெஸ்பொலாவுக்கு ஆதரவளிக்கும் இரான், ஹெஸ்பொலா ஒரு நீண்ட, முடிவற்ற போருக்குள் இழுக்கப்படுவதை விரும்பாது என்பது தெளிவாகிறது. அப்படி நடந்தால், அதில் தொடர்புடையவர்களை அந்த நீண்ட, முடிவற்ற போர் மிகவும் சோர்வடையச் செய்யும்,” என்று முனைவர் நிக்கோலஸ் கூறுகிறார்.