குண்டுவெடிப்புகளுக்குப் பிறகு, மும்பை காவல்துறை ஏடிஸ்(பயங்கரவாத எதிர்ப்புப் படை) 13 பேரை கைது செய்தது. இந்த வழக்கில் 15 குற்றவாளிகள் தலைமறைவாக இருந்தனர்.

‘பாகிஸ்தானை தளமாகக் கொண்ட பயங்கரவாத அமைப்புகள்’ பிரஷர் குக்கரில் குண்டுகளை வைத்ததாக ஏடிஸ் கூறியது.

பாகிஸ்தானைத் தளமாகக் கொண்ட லஷ்கர்-இ-தொய்பாவின் தளபதி அசாம் சீமாவின் பெயரும் குற்றப்பத்திரிகையில் இடம்பெற்றுள்ளது. இந்த குற்றப்பத்திரிகை 10,667 பக்கங்கள் கொண்டது.

குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களில் சிலர் லஷ்கர்-இ-தொய்பாவுடனும், சிலர் சிமியுடனும் தொடர்பு கொண்டிருந்ததாகக் கூறப்பட்டது.

அவர்கள் அனைவரும் குற்றச்சாட்டுகளை மறுத்து, வாக்குமூலம் அளிக்க கட்டாயப்படுத்தப்பட்டதாகக் கூறினர்.

எம்சிஓசிஏ (மகாராஷ்டிரா ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட குற்ற கட்டுப்பாட்டுச் சட்டம் ) சிறப்பு நீதிமன்றத்தில் விசாரிக்கப்பட்ட இந்த வழக்கில், தீர்ப்பு வர ஒன்பது ஆண்டுகள் ஆனது.

எம்சிஓசிஏ சட்டத்தின் கீழ், காவல் கண்காணிப்பாளருக்கு மேல் பதவியில் உள்ள ஒரு காவல் அதிகாரி முன் அளிக்கப்படும் வாக்குமூலத்தை ஆதாரமாக ஏற்றுக்கொள்ளலாம்.

குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் எம்சிஓசிஏவின் அங்கீகாரத்தை எதிர்த்து உச்ச நீதிமன்றத்தை அணுகினர், அதைத் தொடர்ந்து நீதிமன்றம் விசாரணையை இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு நிறுத்தி வைத்தது.

குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களில் சிலரைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் இளம் வழக்கறிஞர் ஷாஹித் ஆஸ்மி, 2010 ஆம் ஆண்டு குர்லாவில் உள்ள அவரது அலுவலகத்தில் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டார்.

இதற்கிடையில், 2008 ஆம் ஆண்டில், மும்பை குற்றப்பிரிவு காவல்துறை இந்திய அரசாங்கத்தால் ‘பயங்கரவாத அமைப்பாக’ பட்டியலிடப்பட்ட இந்தியன் முஜாஹிதீன் (IM) உடன் தொடர்பு வைத்திருந்ததற்காக ஐந்து பேரை கைது செய்தபோது விசாரணை எதிர்பாராத திருப்பத்தை அடைந்தது.

உள்ளூர் ரயில்களில் நடந்த குண்டுவெடிப்புகளுக்கு இந்திய முஜாஹித முஸ்லிம் அமைப்புதான் காரணம் என்று குற்றப்பிரிவு கூறியது.

ஆனால், இது ஏடிஎஸ் -இன் கூற்றுகளுக்கு முரணானது.

2013 ஆம் ஆண்டில், இந்திய முஜாஹித முஸ்லிம் அமைப்பின் இணை நிறுவனர் யாசின் பட்கல் கூட இந்த குண்டுவெடிப்புகளுக்கு தனது அமைப்புதான் காரணம் என்று கூறியிருந்தார்.

ஆகஸ்ட் 2014 இல் விசாரணை முடிவடைந்தாலும், உத்தரவு வருவதற்கு அதிக நேரம் எடுத்தது.

செப்டம்பர் 30, 2015 அன்று, 13 குற்றவாளிகளில் ஐந்து பேருக்கு நீதிமன்றம் மரண தண்டனை விதித்தது. ஏழு பேருக்கு ஆயுள் தண்டனை விதிக்கப்பட்டது. 13வது குற்றவாளி அப்துல் வாஹித் விடுவிக்கப்பட்டார்.

கீழ் நீதிமன்றத்தால் மரண தண்டனை விதிக்கப்படும்போது, வழக்கு தானாகவே உயர் நீதிமன்றத்திற்குச் செல்கிறது.

மற்ற குற்றவாளிகளும் தங்கள் தண்டனையை எதிர்த்து உயர் நீதிமன்றத்தில் மேல்முறையீடு செய்யலாம்.

அதனையடுத்து இந்த வழக்கு உயர் நீதிமன்றத்திற்குச் சென்றது, தீர்ப்பு வருவதற்கு மேலும் 10 ஆண்டுகள் ஆனது.

அதன் பின்னர் பத்தாண்டுகள் கடந்துவிட்டது.

குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களின் தண்டனைகள் மற்றும் மேல்முறையீட்டு விசாரணைகள் ஜனவரி 31, 2025 அன்று மும்பை உயர் நீதிமன்றத்தில் முடிவடைந்தன.

நீதிபதிகள் அனில் கிலோர் மற்றும் நீதிபதி ஷியாம் சந்தக் ஆகியோர் அடங்கிய சிறப்பு அமர்வு, ஆறு மாதங்களுக்கும் மேலாக தினசரி மேல்முறையீட்டு மனுக்களை விசாரித்தது.

மாநிலத்தின் பல்வேறு சிறைகளில் அடைக்கப்பட்டுள்ள குற்றவாளிகள் வீடியோ கான்பரன்சிங் மூலம் இந்த விசாரணையில் பங்கேற்றனர்.

ஒடிசா உயர் நீதிமன்றத்தின் முன்னாள் தலைமை நீதிபதி எஸ். முரளிதர் மற்றும் கேரள உயர் நீதிமன்றத்தின் முன்னாள் நீதிபதி எஸ். நாகமுத்து உட்பட பல மூத்த வழக்கறிஞர்கள் குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் சார்பாக வாதங்களை முன்வைத்தனர்.

சித்திரவதைக்கு உள்ளான நிலையில், தங்கள் கட்சிக்காரர்கள் குற்றத்தில் ஈடுபட்டதை ஒப்புக்கொண்டதாக பிரதிவாதி வழக்கறிஞர்கள் குறிப்பிட்டனர்.

ஆனால் குண்டுகளை தயாரித்தது யார் என்பதும், வெடிபொருட்களை வாங்க உதவியவர்கள் யார் என்பதும், ரயில்களில் அவற்றை வைத்தது யார் என்பது யாருக்கும் தெரியாது என்றும் அவர்கள் கூறினர்.

சிறப்பு அரசு வழக்கறிஞர்களான ராஜா தாக்கரே மற்றும் ஏ. சிமல்கர் ஆகியோர் ஐந்து குற்றவாளிகளின் மரண தண்டனையை உறுதி செய்ய நீதிமன்றத்தில் மேல்முறையீடு செய்தனர்.

மேலும் ஏழு பேருக்கு வழங்கப்பட்ட ஆயுள் தண்டனையை தொடர வேண்டும் எனவும் கோரிக்கை வைத்தனர்.

விசாரணை ஜனவரி 31, 2025 அன்று முடிவடைந்தது.

அதனையடுத்து, கிட்டத்தட்ட ஆறு மாதங்களுக்குப் பிறகு, ஜூலை 21, 2025 அன்று, “வேறு எந்த வழக்கிலும் தேடப்படாவிட்டால், 12 குற்றவாளிகளும் உடனடியாக சிறையில் இருந்து விடுவிக்கப்படுவார்கள்” என்று உயர் நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது.